هجو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''هَجوْ''' در اصطلاحِ [[ادبیات|ادبی]] به گونه‌ای [[شعر غنایی]] گفته می‌شود که بر پایه ی نقدِ گزنده و دردانگیز بنا می‌شود و گاهی به سرحدّ دشنام یا ریشخندِ مسخره‌آمیز و دردآور می‌انجامد. به بیان دیگر، هرگونه تکیه و تأکید بر زشتی‌های وجودِ یک چیز – خواه به ادعا و خواه به حقیقت – هجوْ است.<ref name="ReferenceA">نیکوبخت، ناصر؛ هجو در شعر فارسی، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۸۰، چاپ اول، ص۲۷.</ref> ''هجویه'' یا ''هجونامه'' نیز، [[شعر]] یا [[نثر فارسی|نثری]] است که بر پایهٔ هجو و دشنام کسی باشد.<ref>حلبی، علی‌اصغر؛ مقدمه‌ای بر طنز و شوخ‌طبعی در ایران، تهران، پیک، ۱۳۶۴، چاپ اول، ص۳۷.</ref>
{{جعبه نقل قول | نقل‌قول = خداوند [[نیشابور]] را پاکیزه نسازد [لاقدس الله نيسابور]. شهری که در آن هم‌دمی که مرا از غم برهاند و دل بدو آرام گیرد، نیافتم. اگر آتش درون قلبم نبود، آتشی که از فراق زن و فرزند و دوستان و وطنم در دلم شعله می‌کشد، از شدت سرمایی که آثار آن در جسمم نمودار است می‌مردم. ای یاران عهد مودت مرا بر دوام دارید و مطمئن باشید که من بر عهد خویشتن پایدارم نه بی وفایی می‌کنم و نه خیانت. پس از دوری از شما به تدبیر زندگیم نپرداخته‌ام و اگر زنده مانده‌ام بدین امید است که خدا شما را و مرا به هم رساند و اگر مردم کشته غم و اندوه باشم. | منبع = هجویهٔ [[ابن عساکر]] که از سختی‌های زندگی‌اش برآمده.<ref>معجم الأدبا، ۱۳ / ۷۳</ref> | تراز = چپ | عرض = 300px | اندازه خط = 15px | گیومه نقل‌قول = بله | تراز منبع = چپ}}
== تفاوتِ هجو و فحاشی ==
| |||