کالای عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز مسأله --> مسئله وپ:همزه با استفاده از AWB
خط ۱:
در [[علم اقتصاد]] یک '''کالای عمومی''' کالای است که غیر رقابتی و غیر قابل استثناء است. غیر رقابتی بودن به این معنی است که مصرف آن کالا توسط یک نفر، دسترسی کالا برای مصرف توسط دیگران را کاهش نمی‌دهد; و غیر قابل استثناء بودن که هیچ کس نمی‌تواند مستثنی از استفاده از آن کالا باشد.در جهان واقعی ممکن است هیچ چیزی به عنوان کالای غیر رقابتی و غیر قابل استثناء به طور مطلق نباشد.
 
برای مثال اگر یک فرد یک دکتر را ملاقات کند در اینجا امکان ملاقات دکتر برای هر فرد دیگر کمتر شود و آن ممکن است دیگران را از ملاقات آن دکتر محروم کند.این ملاقات های دکتر را یک کالای خصوصی قابل استثناء و رقابتی می سازد.بالعکس، نفس کشیدن به طور معنا داری مقدار هوا در دسترس برای دیگران را کاهش نمی‌دهد، و مردم نمی‌توانند به طور موثر مستثنی از استفاده از هوا باشد.این هوا را یک کالای عمومی می سازد، اگرچه به لحاظ اقتصادی ناچیز است، از آنجای که هوا یک کالای رایگان است. یک مثال واضح و آسان تغییر فایل های موسیقی mp۳ روی [[اینترنت]] است; استفاده این فایل ها توسط یک شخص استفاده توسط دیگران را محدود نمی‌کند.
خط ۲۸:
مثالهای مرسوم از کالاهای عمومی شامل:امور دفاعی و اجرای [[قانون]] (شامل سیستم حقوق دارایی)، امور آتش نشانی عمومی، برق منازل، هوای پاک و کالاهای محیطی دیگر، و کالاهای اطلاعاتی، از قبیل توسعه نرم‌افزار، نویسندگی (تالیف)، و اختراع. برخی کالاها (مثل مواد مخدر) نیاز دارد به انگیزه های دولتی خاص تا تولید شوند، ولی نمی‌توانند به عنوان کالاهای عمومی دسته بندی شوند زیرا آنها موارد مورد نیاز بالا (غیر رقابتی و غیر قابل استثناء بودن) را انجام نمی‌دهند.
 
پیشرفت های تکنولوژیکی می تواند کالاهای عمومی جدیدی ایجاد کند.ساده ترین مثال ها روشنایی خیابان ها هستند، که نسبتاً از اختراعات اخیر هستند. یک لذت شخصی از آنها لذت اشخاص دیگر را کاهش نمی‌دهد. از جهت دیگر، یک وضعیت کالای عمومی ممکن است در طول زمان تغییر کند. پیشرفت فنی (تکنولوژیکی) می تواند به لحاظ معنا داری روی استثناء پذیری کالاهای عمومی سنتی اثر گذارد.
 
== مسالهمسئله سواری مجانی ==
 
کالاهای عمومی یک مثال خیلی مهم از شکست بازار فراهم می کنند، که رفتاری شبیه بازار افراد جویای سود نتایج کارایی ایجاد نمی‌کند. تولید کالاهای عمومی نتیجه می دهد پیامدهای خارجی مثبت را که جبران نمی‌شود. اگر سازمان های خصوصی همه منافع یک کالای عمومی که آنها تولید کرده‌اند جمع آوری نمی‌کنند، انگیزه‌شان برای تولید آن به طور داوطلبانه شاید ناکافی باشد. مصرف کنندگان می توانند سود کالاهای عمومی را بدون مشارکت کافی در تولید شان را ببرند.این اصطلاحاً مسالهمسئله سواری رایگان نامیده می شود (زیرا سهم مصرف کنندگان خیلی کم خواهد بود اما صفر نیست). اگر مصرف کنندگان به سواری رایگان زیاد تصمیم بگیرند، هزینه های خصوصی از منافع خصوصی بیشتر می شود و انگیزه به فراهم کردن کالا یا خدمات از طریق بازار از بین می رود. بنابراین بازارشکست می خورد تا فراهم کند یک کالا یا خدمتی که در این جا یک نیاز است.
 
مسالهمسئله سواری رایگان به یک مفهوم انسانی به عنوان اقتصاد بشری بستگی دارد:صرفاً عقلانی و همچنین صرفاً خود خواه- شدیداً فرد گرای، با لحاظ کردن فقط آن منافعی و هزینه های که مستقیماً روی مصرف کننده تاثیر می گذارد.کالاهای عمومی به شخص انگیزه می دهد تاسوار رایگان باشد.
 
برای مثال، دفاع ملی را درنظر بگیرید، یک مثال [[استاندارد]] ازیک کالای عمومی محض است فرض کنید [[اقتصاد]] بشری درباره اعمال برخی تلاش های اضافی می اندیشد تا از جامعه دفاع کند. منافع برای افراد تلاش کننده خیلی کم خواهد بود، زیرا منافع بین همه مردم در کشور توزیع خواهد شد. همچنین یک احتمال خیلی بالا وجود دارد که مرد یا زن در طی دوره خدمات نظامی آسیب دیده یا کشته شود.
خط ۴۲:
== قرار داد تضمین ==
 
یک قرارداد تضمین یک قرار دادی است که شرکت کنندگان یک تعهد الزام آور به وجود می آورد تا در ساخت یک کالای عمومی سهیم باشند، مشروط به یک حد نصاب که از پیش تعیین شده رسیده باشد.در غیر این صورت کالای مورد نظر تولید نمی‌شود و هر گونه کمک پولی پس داده می شود. قرارداد تضمین غالب، یک تنوع است که یک کار آفرین ایجاد می کند قرارداد را و تعهد اولیه بعلاوه یک مجموع پول اضافی را باز پرداخت می کند اگر به حد نصاب نرسیده باشد.(کارآفرین با جمع آوری یک هزینه سود می برد اگر به حد نصاب رسیده باشد و کالای مورد نظر ایجاد شود).
 
== یارانه ها و محصولات مشترک ==