اتحاد جهانی آلیانس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏در ایران: تمیزکاری و اصلاح متن‌‌‌‌‌ با استفاده از AWB
جز ←‏در ایران: مسأله --> مسئله وپ:همزه با استفاده از AWB
خط ۸:
 
== در ایران ==
[[ناصرالدین شاه قاجار]] در سال ۱۸۷۳ میلادی سفری به اروپا نمود.<ref>Diary of the shah of persia during his tour of europe, trans. J.W. Redhouse,London, John Murray, 1874</ref> در این سفر نمایندگان آلیانس به دیدار شاه رفتند و از او درخواست کردند که قوانین ضد یهودی را در ایران تغییر دهد. این دیدار در ۱۲ ژوئیه ۱۸۷۳ در محل زندگی رییس [[پارلمان فرانسه]] صورت گرفت.آدولف کرمیو که شخصاً در این دیدار حاضر بود در سخنانی در مورد شرح ظلم‌های جامعه یهود در ایران صحبت کرد.<ref>The Jews of Iran in the Nineteenth Century, David Yeroushalmi, BRILL, 2009, page 243.</ref> شاه نیز در این دیدار با تاسیس مدارس آلیانس در ایران موافقت کرد و گفت: "من فراموش نمی‌کنم که این یک یهودی، [[حاج ابراهیم کلانتر|حاج ابراهیم]] بود که کمک کرد قاجارها سلطنت را بدست آورند."<ref>Outcaste : Jewish Life in Southern Iran, Lawrence Loeb, p32, 2012.</ref>. آلیانس روز بعد نامه ای به میرزا حسین‌خان سپهسالار نوشت و درخواست خود را کتباً ارائه کرد. این مسالهمسئله با مخالفت شدید علمای شیعه و مردم در ایران مواجه شد. به همین دلیل تاسیس این مدارس تا ژوئیه ۱۸۹۸ میسر نگردید. توافقنامه نهایی بین ایران و آلیانس در سال ۱۸۹۸ امضاء شد. بر این پایه، دولت ایران از اتباع یهودی کشور حمایت کرده، نخستین مدرسه ی آلیانس یهودیان در تهران ایجاد شد و دولت ایران مسئول تامین محل آن شد. همچنین با موافقت دولت ایران، چهار نفر از جوانان یهودی ایرانی(۱۳ تا ۱۵ ساله) برای ادامه تحصیل به پاریس اعزام شدند. با این وجود شروع به کار اولین مدرسه تا زمان [[مظفرالدین شاه قاجار]] در سال ۱۲۹۰ عملی نشد.<ref>The Jews of Iran in the Nineteenth Century, David Yeroushalmi, BRILL, 2009, page 358.</ref>
در این زمان نماینده آلیانس موسیو کازس برای تأسیس مدرسه وارد تهران شد و بلافاصله با سران جامعه یهود تماس گرفت. او علاوه بر تأسیس مدرسه تحولات عظیمی را در وضع زندگی یهودیان آغاز کرد. او همچنین موفق شد وصله نشانگر یهودی بودن را از لباس یهودیان حذف کند. در این زمان حدود ۴۲۱ دانش آموز در مدرسه تحصیل می‌کردند. کمی بعد موسیو کازس به تاسیس اولین مدرسه دخترانه آلیانس اقدام کرد.
این پدیده در جامعه مذهبی ایران بحث‌های زیادی برانگیخت. به دنبال ایجاد نخستین مدرسه ی آلیانس در تهران [[مدرسه آلیانس همدان]] (۱۲۷۹ خورشیدی /۱۹۰۰ میلادی) اصفهان (۱۲۸۰ خورشیدی / ۱۹۰۱ میلادی) سنندج و شیراز (۱۲۸۲ خورشیدی / ۱۹۰۳ میلادی) نهاوند و [[مدرسه آلیانس کرمانشاه]] (۱۲۸۳ خورشیدی / ۱۹۰۴ میلادی) و در بیجار (۱۲۸۵ خورشیدی / ۱۹۰۶ میلادی گشایش یافت. در سال (۱۲۹۲ خورشیدی / ۱۹۱۳ میلادی) یهودیان بروجرد موفق شدند فرزندانشان را در مدرسه نوبنیاد آلیانس در شهر خود ثبت نام کنند.<ref name="7dorim.com">http://www.7dorim.com/Tasavir/madrese_aliance.asp</ref> جنگ جهانی اول فعالیت‌های آلیانس را در ایران کاهش داد. ولیکن بعد از پایان جنگ فعالیت‌ها دوباره شدت یافت به طوری که یهودیان یزد (۱۳۰۷ خورشیدی / ۱۹۲۸ میلادی) و کاشان (۱۳۰۸ خورشیدی / ۱۹۲۹ میلادی) آخرین جوامع یهودی بودند که دارای مدرسه آلیانس شدند. با اینکه بسیاری از یهودیان از مدارس آلیانس استقبال کردند ولیکن تفاوت‌های فرهنگی فراوان بین یهودیان اشکنازی و ایرانی و همچنین تاکید شدید این مدارس بر ارزش‌های غربی بعضی خانواده‌های یهودی را ناراحت میکرد. مدارس آلیانس اهمیت زیادی به تدریس فقه یهودی نمی‌دانند و هدف آنها آماده سازی یهودیان برای زندگی در یک جامعه غیریهودی بود. همچنین دستورهای غیرمذهبی این مدارس و دید غیر-صهیونیستی آنان خانواده‌های مذهبی را ناراحت میکرد. زبان تمامی کتابهای درسی فرانسه بود و دانش آموزان کتاب‌های فارسی و یا عبری نداشتند. به همین دلیل بعضی یهودیان احساس می‌کردند که مدارس آلیانس نه تنها یهودیان را از ریشه‌های یهودی آنان جدا می‌کند بلکه از ریشه های ایرانی نیز مجزا می‌کند.<ref name="7dorim.com"/><ref>Jewish communities in exotic places, Ken Blady, Page 65, Jason Aronson Inc, 2000.</ref> این اختلافات باعث تغییر روش تدریس در سال ۱۹۲۱ میلادی شد و از این زمان اهمیت بیشتری به زبان فارسی داده شد. همچنین با اعلام اتحادیه [[بیانیه بالفور|بالفور]] در سال ۱۹۱۷ و تاسیس سازمان صهیونیزم ایران در این سال روش تدریس تغییرات زیادی کرد.<ref name="iranicaonline.org">http://www.iranicaonline.org/articles/alliance-israelite-universelle-the-first-worldwide-jewish-organization-through-which-a-number-of-jewish-schools-were-fou</ref> روزنامه هاگلوت که روزنامه رسمی سازمان صهیونیزم ایران بود در سال ۱۹۲۱ آلیانس را مورد انتقاد قرار داد و نوشت که دانش آموختگان آلیانس به قدر کافی فارسی نمی‌دانند که شغل پدر خود را ادامه دهند.<ref name="iranicaonline.org"/> با قدرت گرفتن [[رضا شاه]] و دیدگاه ملی گرایانه او تدریس زبان فارسی در تمامی مدارس خارجی اجباری شد. بین سالهای پایان جنگ جهانی دوم و انقلاب ایران به تدریج مدارس آلیانس از زیر نظر سازمان آلیانس در فرانسه خارج شدند و به صورت مشترک با سازمان‌های یهودی آمریکا اداره میشدند.<ref name="iranicaonline.org"/>