تی‌ان‌تی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== تاریخچه استفاده ==

تی‌ان‌تی اول بار در سال ۱۸۶۳ توسط یک شیمی‌دان آلمانی بنام [[جوزف ویلبراند]] ساخته شده است، اما تأثیرات و اثرات آن تا سال‌ها بعد قابل درک نبود، بیشتر به این دلیل که بسیار مشکل بود تا آنرا منفجر کنند و علت دیگر اینکه کمتر از مواد منفجره دیگر قدرت داشت. بطور کلی چون با بخار آب یا آب گرم قابلیت ذوب شدن دارد می‌توان آنرا در جعبه یا هر شکلی ریخت. (ویتنامی‌ها از این روش استفاده کرده و در [[پوکه]]های خالی باقی‌مانده از [[مهمات]] آمریکائیان استفاده می‌کردند). همچنین میدانیم که به دلایلی حساس دیگر در سال ۱۹۱۰ انگلیس این ماده را از قانون مواد منفجره سال ۱۸۷۵ مبرا داشته و بطور کلی این ماده را جزو مواد منفجره به حساب نیاورده است چه درمورد ساخت یا انبار کردن آن.

 

ارتش آلمان از این ماده برای پر کردن پوکه‌های نظامی در سال ۱۹۰۲ استفاده کرده است. این ماده قابلیت دیگری به آلمان‌ها می‌داد که بتوانند آنرا در جنگ جهانی اول در نیروی دریائی استفاده کنند. آنها گلوله‌هایی ساخته بودند که بتواند از دیواره [[ضد گلوله]] کشتی‌ها و ناوهای انگلیسی عبور کند، در حالیکه گلوله‌های انگلیسی به محض برخورد با پوسته ضد گلوله‌ها منفجر می‌شد و به این ترتیب انرژی آنها در بیرون از بدنه تانک یا ضد گلوله یا بدنه کشتی‌ها از بین می‌رفت. انگلیسی‌ها با گذشت زمان این ماده با جایگزین مایدایت (ماده منفجره‌ای که قسمت بزرگی از آن اسید پیکریک است) کردند.

به این دلیل که نیاز به مواد منفجره در جنگ جهانی دوم افزایش پیدا کرد تی‌ان‌تی بارها با ۴۰-۸۰ درصد [[نیترات آْمونیوم]] مخلوط شد که ماده منفجره‌ای بنام [[آماتول]] را بوجود آورد. گرچه به اندازه تی‌ان‌تی قدرت انفجاری داشت ولی یک اشکال عمده داشت که بسیار نمگیر بود.

 

== منابع ==

{{پانویس}}

ویکی‌پدیای انگلیسی

 

{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

 

[[رده:مواد شیمیایی]]

[[رده:مواد شیمیایی منفجر شونده]]

[[رده:مواد منفجره]]

[[رده:نیتروتولوئن‌ها]]