جی. رابرت اوپنهایمر: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== زندگی ==

 

رابرت اوپنهایمر، [[فیزیک]]، [[شرقشناسی]]، [[زبانشناسی]] و [[شیمی]] را در [[دانشگاه هاروارد]] زیر نظر [[پرسی ویلیام بریجمن]] فیزیکدان معروف آمریکایی تحصیل کرد و با درجه ممتاز فارغ‌التحصیل شد. سپس برای ادامه تحصیل به [[کمبریج]] رفت که آنجا با [[ارنست رادرفورد]] آشنا شد. در [[گوتینگن]] ([[آلمان]]) با [[نیلز بوهر]] و [[ادوارد تلر]] همکاری کرد و با فیزیکدان مشهور انگلیسی [[پاول دیراک]] شریکی زندگی می‌کرد. به این ترتیب وی در گوتینگن، دکترای خود را سال [[۱۹۲۷ (میلادی)|۱۹۲۷]] تحت نظر [[ماکس بورن]] به پایان رسانید. او همچنین [[تقریب بورن-اپنهایمر]] را گسترش داد که هم اکنون در [[فیزیک کوانتومی]] مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ و همچنین در [[معادله تولمن-اوپنهایمر-ولکوف]] نیز تأثیر بسزایی داشته است.

پس از بازگشت از اروپا، همزمان دانشیاری در [[دانشگاه برکلی]] و [[مؤسسه فناوری کالیفرنیا|مؤسسه فناوری کالیفرنیا (کل تک)]] به او پیشنهاد شد و او از ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۳ در این دو دانشگاه به تدریس و تحقیق پرداخت.

پس از پایان جنگ جهانی دوم، او به [[مؤسسه فناوری کالیفرنیا|کل تک]] بازگشت اما پس از مدت کوتاهی در ۱۹۴۷ به پیشهاد لویس استراوس، به مدیریت [[مؤسسه مطالعات پیشرفته]] منصوب شد و تا ۱۹۶۶ مدیر این مؤسسه بود.

در اوج دوران [[مک کارتیسم]]، در سال ۱۹۵۴، لویس استراوس، Lewis Strauss، رئیس هیت مدیره کمسیون انرژی اتمی آمریکا (AEC)، که شواهدی بر جاسوسی شورویها از برنامه اتمی آمریکا داشت و به خاطر پیشینه چپ گرایانه اوپنهایمر و مخالفتهای اوپنهایمر با توسعه اتمی آمریکا، خصوصاً توسعه بمب هیدروژنی، به او مشکوک بود، یک دوره سؤال و جواب یک‌ماهه از اوپنهایمر برگزار کرد و در نهایت اجازه‌های امنیتی او را لغو کرد. از جمله اتهامات اوپنهایمر، تعلل او در لو دادن یکی از دوستان کمونیستش، هوکان کاوالیر Haakon Chevalier بود که به او پیشنهاد انتقال اطلاعات به شوروی داده بود. لغو اجازه امنیتی اوپنهایمر به معنای پایان دادن همکاری اوپنهایمر با دولت آمریکا در پروژه‌های سری بود.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Oppenheimer_security_hearing</ref> البته اوپنهایمر همچنان مدیر مؤسسه مطالعات پیشرفته بود و به فعالیتش در آن مرکز ادامه داد.

با به قدرت رسیدن دموکراتها ([[جان اف. کندی|جان اف کندی]]) و پایان دوران مک کارتیسم، در سال [[۱۹۶۳ (میلادی)|۱۹۶۳]] [[جایزه انریکو فرمی]] که بالاترین عنوان از طرف [[سازمان انرژی اتمی آمریکا]] بود، به اوپنهایمر اعطا شد. او در ۱۸ فوریه ۱۹۶۷ در خانه اش در پرینستون، در ۶۲ سالگی، در اثر سرطان حنجره درگذشت.

{{-}}

[[رده:دانشمندان اهل آلمان]]

[[رده:دانشمندان فیزیک نظری]]

[[رده:دانشمندان یهودی اهل ایالات متحده آمریکا]]

[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه گوتینگن]]