پیام‌رسانی فوری: تفاوت میان نسخه‌ها

پیام رسانی فوری با داشتن امکان جواب دادن آنی، ارتباطی موثرمؤثر و کارآمد را برقرار می‌کند. در بعضی از موارد پیام رسانی فوری ویژگیهای اضافی را ارائه می‌دهد که بر محبوبیت آن می‌افزایند. مثلاً به کاربران اجازه می‌دهد یکدیگر را از طریق [[وب بین]] ببینند؛ و یا مستقیماً و به رایگان با استفاده از [[میکروفن]] و [[هدفون]] یا [[بلندگو]] با یکدیگر حرف بزنند. بسیاری از برنامه‌های کارخواه(client) امکان انتقال [[پرونده (رایانه)|پرونده]] را فراهم می‌کنند هر چند که غالباً در مورد حجم پرونده محدودیت وجود دارد.

کراکرها (هکرهای بدخواه یا هکرهای [[کلاه سیاه]]) پیوسته از پیام رسانی فوری به عنوان وسیله‌ای برای ترتیب دادن حملات [[فیشینگ]](phishing)و ارسال [[یو آر ال|یو آر ال‌های]] سمی و فایلهای آلوده به ویروس سود جسته‌اند و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ به گفته مرکز امنیت پیام رسانی فوری بیش از ۱۱۰۰ حمله مجزا انجام داده‌اند.<ref>{{cite web|url=http://www.imsecuritycenter.com|title=IM Security Center|accessdate=2007-05-13}}</ref> هکرها از دو راه برای تحویل کد بدخواه (malicious code) از طریق پیام رسانهای فوری دارند: تحویل [[ویروس رایانه‌ای|ویروس]]، [[اسب تروا(رایانه)|اسب تروا]] و [[جاسوس افزار]] در داخل فایل‌های آلوده و یا استفاده از یک آدرس وب به همراه یک متن «مهندسی اجتماعی شده» که کاربر را می‌فریبد تا بر روی آن یوآرال کلیک نماید و اورابه وبگاهی هدایت می‌کند که نرم‌افزار بدخواه از آنجا بارگیری(download) می‌شود. ویروس‌ها، [[کرم رایانه‌ای|کرم‌های رایانه‌ای]] و اسبهای تروا از راه ارسال خودشان به لیست دوستان فردی که قبلاً رایانه اش آلوده شده به سرعت تکثیر می‌شوند. یک حمله موثرمؤثر توسط آدرس وب آلوده می‌تواند در مدتی کوتاه به ده‌ها هزار رایانه دیگر منتقل شود.