حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان''' {{صدا|De-Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei.ogg|<small>گوش دادن</small>}}(به اختصار: ان اس د آ پ) {{آلمانی|Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei}} که معمولاً با نام حزب '''نازی''' نیز شناخته می‌شود. یک حزب سیاسی بین سال‌های [[۱۹۱۹ (میلادی)|۱۹۱۹]] تا [[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]] بود. قبل از تبدیل به حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان به نام حزب کارگران آلمان (به اختصار: DAP) فعالیت می‌کرد که در سال [[۱۹۲۰ (میلادی)|۱۹۲۰]] تغییر نام داد. آخرین رهبر حزب [[آدولف هیتلر]]، صدراعظم و پیشوای [[آلمان]] بود. وی در سال [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] به دست [[رئیس جمهور]] وقت آلمان [[پاول فون هیندنبورگ]] به صدراعظمی منصوب شد. ایدئولوژی‌های کلی حزب تاکیدتأکید بر شکست [[کمونیسم]]، [[لیبرالیسم]] بود. حزب نازی بر قدرت متمرکز در یک دولت و یک حزب واحد تاکیدتأکید می‌کرد، همچنین تاکیدتأکید بر اصلاح و خلوص نژادی ملت آلمان از اهداف کلی حزب به شمار می‌رفت.

== ریشه اولیه ۱۹۱۸ - ۱۹۲۳۱۹۱۸–۱۹۲۳ ==

حزب از یک گروه کوچک با تمایلات ملی گراییملی‌گرایی در آخرین سال‌های [[جنگ جهانی اول]] شکل گرفت. ابتدا در [[برمن]] گروهی در اوایل سال [[۱۹۱۸ (میلادی)|۱۹۱۸]] با نام کمیته رایگان برای صلح کارگران آلمان {{آلمانی|Freier Ausschuss einen für deutschen Arbeiterfrieden}} اعلام موجودیت کرد. [[آنتون درکسلر]]{{نشانه|۱}} در تاریخ [[۷ مارس]] [[۱۹۱۸ (میلادی)|۱۹۱۸]] در [[مونیخ]] شعبه‌ای از این گروه را تشکیل داد. درکسلر [[قفل|قفل سازی]] ساده و از اعضای [[ارتش]] در [[جنگ اول جهانی]] بود. وی آتش‌بس تلخ و [[معاهده ورسای]] را ظلمی بزرگ به خود و ملت خویش می‌دانست و خواستار مخالفت و تحولی انقلابی بود. درکسلر با [[معاهده ورسای]] و حرکت تدریجی اطرافیان خود به سمت [[مارکسیسم]] و [[کمونیسم]] مخالف بود. او ملت [[آلمان]] را ملتی آزاد و قدرتمند می‌دانست و نمی‌توانست ذلت وارد شده بر ملت خویش را تحمل کند. درکسلر وضعیت خشونت‌ها و بی‌ثباتی‌ها را نتیجه روی کار آمدن جمهوری دست نشانده سرمایه داران [[یهودی]] [[آمریکا]] می‌دانست. او جمهوری وایمار را خارج از طبقات فرودست و در خدمت سرمایه داران می‌خواند.

در تاریخ [[۵ ژانویه]] [[۱۹۱۹ (میلادی)|۱۹۱۹]] درکسلر به همراه گوتفرید فدر{{نشانه|۲}} و دیتریش اکارت{{نشانه|۳}} و [[کارل هارر]] {{نشانه|۴}} و بیست [[کارگر]] دیگر از [[راه آهن]] [[مونیخ]] به بحث دربارهدربارهٔ ایجاد حزبی مستقل از کمیته رایگان برای صلح بر اساس اصول سیاسی که درکسلر بیان کرد بحث کنند. این گفتگو سرانجام به تاسیستأسیس حزب انجامید. درکسلر پیشنهاد کرد نام حزب سوسیالیست آلمان باشد اما کارل هارر مخالف بود و درکسلر را متقاعد کرد که ایجاد حزبی با نام سوسیالیست آلمان ممکن موجب شود تا در افکار عمومی به عنوان یک حزب [[مارکسیست]]ی یا [[کمونیسم|کمونیستی]] شهرت پیدا کند. پس پیشنهاد کرد تا نام حزب کارگران آلمان تغییر پیدا کند. آنها همچنان بر استفاده از واژه [[سوسیالیسم]] برای معرفی حزب خود استفاده می‌کردند اما سوسیالیسم را به معنی رفاه اجتماعی می‌خواستند نه یک حکومت سوسیالیستی افراطی. حزب به سرعت پیشرفت کرد و به رقیبی برای احزاب قدرتمند آلمانی از جمله حزب سوسیال دموکرات آلمان و [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست آلمان]] (به اختصار: KPD) تبدیل شد. حزب کارگران آلمان به صراحت اعلام کرد که با [[بلشویک|بولشویک‌ها]] و هر حزبی که در پی منافع کشورهای خارجی یا سازمان‌های بین‌المللی باشد مخالف است.

DAP (حزب کارگران آلمان) یک گروه کوچک با ۵۵ عضو بود. اما [[جمهوری وایمار|دولت وایمار]] که فعالیت‌های حزب را مشکوک به براندازی تلقی کرده بود جاسوسانی را به درون حزب فرستاد. [[آدولف هیتلر]] که اکنون مامورمأمور اطلاعاتی ارتش بود به حزب پیوست تا در نزدیک تحولات حزب را گزارش دهد. او کم‌کم با دیدگاه‌های حزب آشنا شد. همچنین [[هیتلر]] قدرت سخنوری خوبی داشت و به یکی از سخنگوهای ماهر حزب تبدیل شده بود. در میان اعضای اولیه حزب می‌توان به [[رودلف هس]]، [[هانس فرانک]] و [[آلفرد روزنبرگ]] اشاره کرد که بعدها همگی در سمت‌های بالایی مشغول به فعالیت شدند.

[[هیتلر]] کشف کرد که سخنوری بسیار خوب است او در مراسم‌های مختلف سخنرانی می‌کرد و سخنان آتشین و [[ناسیونالیسم|ملی گرایانه]] او به جذب هرچه بیشتر کمک بزرگ می‌کرد. درکسلر دیگر در خود توان رهبری حزب را نمی دیدنمی‌دید زیرا حزب روز به روز بزرگتر و قدرتمند تر می‌شد و او باید فردی لایق را به جایگزینی خود انتخاب می‌کرد. [[هیتلر]] در [[۲۸ ژوئیه]] [[۱۹۲۱ (میلادی)|۱۹۲۱]] به عنوان رهبر حزب از سوی درکسلر معرفی شد. [[هیتلر]] توانست درکسلر را متقاعد کند که هیئت هفت نفره مدیریت حزب لغو شود بنابراین درکسلر موافقت کرد که هیئت هفت نفره لغو شود.شود؛ بنابراین هیتلر به عنوان رئیس جدید حزب توانست برنامه‌های خود را بدون مزاحمت اجرا کند. اولین اقدام [[هیتلر]] پس از ریاست تشکیل گروه [[شبه نظامی]] حزب به نام [[اس آ]] بود. [[هیتلر]] در اولین قدم اعلام کرد که دو هدف کلی در حزب دارد اولین هدف پیشرفت [[آلمان]] و دومین هدف مقابله با دشمنان درجه اول آلمان یعنی [[فرانسه]] - [[انگلیس]] و [[شوروی]] که در چنگال سرمایه [[یهودی]]ان اسیر هستند. [[هیتلر]] در قدم بعدی [[صلیب شکسته]] به عنوان نمادی [[آریایی]] را به عنوان نماد حزب انتخاب کرد. در طی سال‌های [[۱۹۲۱ (میلادی)|۱۹۲۱]] و [[۱۹۲۲ (میلادی)|۱۹۲۲]] حزب رشد قابل توجهی داشت.

در [[ژانویه]] [[۱۹۲۳ (میلادی)|۱۹۲۳]] [[فرانسه]] [[منطقه رور]] صنعتی را در پی پرداخت نشدن غرامت [[جنگ جهانی اول]] اشغال کرد این اشغال موجب هرج و مرج شد ویلیام کونو{{نشانه|۵}} استعفا کرد و تلاش‌های [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیسم آلمان]] (KPD) بی نتیجهبی‌نتیجه ماند. در چنین شرایطی که غرور ملی [[آلمان]] بار دیگر زیر پا گذاشته شده بود هیتلر با سخنرانی‌های آتشین خود به مخالفت با سیاست‌های دولت پرداخت و همین امر باعث شد تا تعداد اعضای حزب به شدت افزایش پیدا کند و در همین مدت ۲۰،۰۰۰۲۰٬۰۰۰ نفر تا پایان [[نوامبر|ماه نوامبر]] به اعضای حزب افزوده شد. در چنین شرایطی اعضای حزب تصمیم گرفتند به کمک [[اریش لودن‌دورف|ژنرال لودندورف]] در سالن [[آبجو]] [[مونیخ]] گرد هم آیی کوچکی بر پا کنند و سپس در اعتراض به وضع کنونی دست به کاری بزنند. این اعتراضات در نهایت ناکام ماند در صبح آن روز یعنی [[۹ نوامبر]] هم تعداد ۲۰،۰۰۰۲۰٬۰۰۰ نفر از اعضا در اعتراض به هرج و مرج به وجود آمده در [[مونیخ]] دست به تظاهرات زدند که [[پلیس]] بر روی آنها آتش گشود و ۱۶ نفر از آنها کشته شدند. [[هیتلر]]، لودندورف و تعدادی دیگر دستگیر شدند و به خاطر آنچه خیانت به دولت و ملت خوانده شد در مارس [[۱۹۲۴ (میلادی)|۱۹۲۴]] محاکمه و به زندان انداخته شدند. در این مدت بود که [[هیتلر]] کتاب [[نبرد من]] خویش را نوشت و حزب نازی در جریان این فعالیت‌ها ممنوع اعلام شد.

== آمدن به قدرت ۱۹۲۵ - ۱۹۳۳۱۹۲۵–۱۹۳۳ ==

[[آدولف هیتلر]] پس از آزادی دوباره اقدام به تجدید سازمان کرد. اما متعهد شد که گروه شبه نظامی حزب را منحل کند و اقدامی علیه دولت وقت انجام ندهد. البته هیتلر با کمک [[هاینریش هیملر]] [[اس اس]] را در [[آوریل]] [[۱۹۲۵ (میلادی)|۱۹۲۵]] تاسیستأسیس کردند و همچنین تمرکز بیشتری در جذب [[زن]]ان در حزب گرفتند. به تدریج وضعیت حزب رو به وضعیت عادی بود. [[رودلف هس]] به عنوان جانشین [[آدولف هیتلر]] در حزب منصوب شد. به تدریج افرادی مانند [[یوزف گوبلز]] و [[هرمان گورینگ]] هم فعالیت خود را در حزب آغاز کردند. در این دوره بیشترین اعضای حزب را [[کارگر]]ان بی‌کار تشکیل می‌دادند و همچنین شعار معروف حزب به نام سلام هیتلر (Heil Hitler) نیز در همین سال تصویب شد. نازی‌ها در رقابت‌های انتخاباتی [[۱۹۲۴ (میلادی)|۱۹۲۴]] مجلس ملی {{نشانه|۶}}(رایشتاگ) و مجلس قانون گذاری ایالتی{{نشانه|۷}} شرکت کردند اگرچه نتایج در ابتدا موفقیت آمیز نبود و بیش از ۳٪ از کل آرا در مجلس ملی و تنها ۲،۶٪۲٬۶٪ از آرای مجلس قانون گذاری به نازی‌ها تعلق گرفت عمده ترینعمده‌ترین حامیان نازی‌ها در مناطقی مانند اشلسویگ، مکلنبورگ، فوریومرن و پروس شرقی بودند و این در حالی بود که مناطق روهر و هامبورگ به سوسیال دموکراتها یا [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] رای داده بودند و مابقی مناطق به حزب مرکزی رای داده بودند. ایجاد برنامه هدف دار و شعارهای ملی گرایانه نازی‌ها و ضعف حزب‌های رقیب باعث شد تا پایان سال [[۱۹۲۹ (میلادی)|۱۹۲۹]] جمعیت اعضای حزب به بیش از ۱۳۰،۰۰۰۱۳۰٬۰۰۰ نفر برسد. وضعیت نابه‌سامان اقتصادی و بی‌کفایتی احزابی مانند [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] (به اختصار: KPD) و سایر احزاب و همچنین برنامه‌های مشخص حزب نازی باعث شد تا در انتخابات رایشتاگ (مجلس ملی) در سال [[۱۹۳۰ (میلادی)|۱۹۳۰]] نازی‌ها بتوانند ۱۸،۳٪۱۸٬۳٪ از کل آرا را به خود اختصاص داده و دومین حزب پیروز پس از سوسیال دموکراتها باشند. [[هیتلر]] نشان داد که این سرباز کهنه کار با سخنرانی‌های آتشینش حتی مؤثر تر از [[رادیو]] و [[هواپیما]] می‌تواند به جذب اعضای جدید کمک کند. او علاوه بر قدرت سخنوری خود اینک دکتر [[یوزف گوبلز|گوبلز]] را نیز به عنوان رئیس تبلیغات منصوب کرده بود.

[[هیتلر]] با توجه به تضعیف احزاب سنتی چشم اندازچشم‌انداز خوبی را برای رقابت‌های آینده پیش بینی می‌کرد. از آن سو ناتوانی احزاب دموکرات در حل و فصل مشکلات داخلی حزبی و تشکلیل یک جبهه قوی و همچنین روی گردانی مردم از احزاب کمونیستی و در راس آنها [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] زمینه را برای یکه‌تازی حزب هیتلر فراهم می‌کرد. در سال [[۱۹۳۱ (میلادی)|۱۹۳۱]] و [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] بحران سیاسی به وجود آمده بود. هیتلر توانست با برنامه‌های دقیق اقتصادی که ارائه می‌کرد و همچنین با وعده لغو [[معاهده ورسای]] تعداد بسیاری از مردم را به سوی خویش جذب کند. [[هیتلر]] همچنین آشکارا [[یهودی]]ان را دلیل ورشکستی‌های مداوم [[اقتصاد آلمان]] می‌دانست و همچنین مدام از قدرت گرفتن [[کمونیسم|کمونیست‌ها]] و افکار ضد خدای آنها به مردم اخطار می‌داد. در تاریخ [[۲۰ ژوئیه]] [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] انتخابات [[رایشس‌تاگ]] صورت گرفت و حزب نازی ۳۷،۴٪۳۷٬۴٪ کل آرا را به خویش اختصاص داد و به بزرگترین حزب [[رایشس‌تاگ]] تبدیل شد. در سوی دیگر مجموع آرای حزب نازی و KPD [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیسم آلمان]] ۵۲٪ کل آرا را تشکیل می‌داد و این اکثریت، هرگز موفق به همکاری مناسب با هم نشدند. کشمکش بر سر انتخاب صدراعظم در رایشس‌تاگ سال [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]] ادامه داشت. رئیس جمهور [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] به خوبی می داندمی‌داند که دیگر احزاب وابسته به [[آمریکا]] هیچ قدرتی در رایشس‌تاگ ندارند و تنها احزاب قدرتمند نازی‌ها و [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست آلمان]] هستند که در مجموع بیش از ۵۰٪ از کل مجلس را به خود اختصاص داده‌اند. در ابتدا تمام محافل سیاسی گمان می‌کردند [[فرانتس فون پاپن]] از طرف رئیس جمهور به عنوان صدراعظم معرفی شود اما رئیس جمهور [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] در [[۳۰ ژانویه]] [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] [[آدولف هیتلر]] را به عنوان رهبر حزب اکثریت رایشس‌تاگ به عنوان صدر اعظم و مسئول تشکیل کابینه معرفی کردند.

== قدرت ۱۹۳۳ - ۱۹۴۵۱۹۳۳–۱۹۴۵ ==

در [[۲۷ فوریه]] [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] رایشس‌تاگ به طرز مشکوکی آتش گرفت. پس از تحقیقات، پلیس اعلام کرد اعضای [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست آلمان]] اقدام به آتش زدن رایشس‌تاگ کرده‌اند. رئیس جمهور [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] به صدراعظم هیتلر دستور داد شخصاً پی‌گیر شود. [[هیتلر]] از فرصت به دست آمده بیشترین استفاده را کرد و بلافاصله دستور دستگیری سران [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] را صادر کرد و دفاتر این حزب را در سراسر [[آلمان]] غیر قانونیغیرقانونی اعلام کرد. در انتخابات مارس [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست آلمان]] حذف شده بود و نازی‌ها توانستند با کمک حزب دوست، یعنی حزب ملی گرایان آلمان (به اختصار: DNVP) اکثریت پارلمان را با قدرت بیشتری به دست آوردن در این انتخابات ۵۱،۸٪۵۱٬۸٪ از کل آرا نصیب نازی‌ها و حزب ملی گرایان شد. در گام مؤثر بعدی هیتلر و هم حزبی‌هایش قوانین را مجدد بررسی کردند و این بار طوری قوانین را تنظیم کردند که بتوانند برنامه‌های مورد نظر خود را اجرایی کنند. از طرفی [[حزب کمونیست آلمان ۱۹۱۸|حزب کمونیست]] که غیر قانونیغیرقانونی اعلام شده بود مخالف تغییر در قانون اساسی بود همچنین تنها حزب مخالف در رایشس‌تاگ حزب سوسیال دموکرات بود که آنها هم از رای اندکی بر خوردار بودند. مخالفت احزاب مانعی بزرگ بر سر راه پیشرفت برنامه‌های مورد نظر [[هیتلر]] و حزب نازی بود. پس از [[جنگ جهانی اول]] احزاب بسیاری در سطح کشور [[آلمان]] ایجاد شده بود که عمدتاً توسط دولت‌های خارجی تامینتأمین مالی و حمایت می‌شدند. [[آدولف هیتلر]] و کابینه‌اش قانونی را در تاریخ [[۱۴ ژوئیه]] [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]] به رایشس‌تاگ بردند که بر اساس آن احزابی که بر قوانین ثبت شده در رایشس‌تاگ اعتراض دارند یا در نظم دولت و پیش برد برنامه خلل ایجاد کنند غیر قانونیغیرقانونی اعلام شده و فعالیتشان به حالت تعلیق در خواهد آمد و به کمک این قانون حزب نازی توانست یکی پس از دیگری احزاب آلمان را غیر قانونیغیرقانونی و منحل اعلام کند.

|colspan="5"|<center>{{وسط|'''نتایج انتخابات فدرال حزب نازی'''</center>

|[[مه (ماه)|مه]] [[۱۹۲۴ (میلادی)|۱۹۲۴]]||۱،۹۱۸،۳۰۰۱٬۹۱۸٬۳۰۰||۶،۵٪۶٬۵٪||۳۲||هیتلر در زندان

|[[دسامبر]] [[۱۹۲۴ (میلادی)|۱۹۲۴]]||۹۰۷،۳۰۰۹۰۷٬۳۰۰||۳،۰٪۳٬۰٪||۱۴||هیتلر از زندان آزاد شده است

|[[مه (ماه)|مه]] [[۱۹۲۸ (میلادی)|۱۹۲۸]]||۸۱۰،۱۰۰۸۱۰٬۱۰۰||۲،۶٪۲٬۶٪||۱۲||

|[[سپتامبر]] [[۱۹۳۰ (میلادی)|۱۹۳۰]]||۶،۴۰۹،۶۰۰۶٬۴۰۹٬۶۰۰||۱۸،۳٪۱۸٬۳٪||۱۰۷||پس از بحران مالی

|[[ژوئیه]] [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]]||۱۳،۷۴۵،۸۰۰۱۳٬۷۴۵٬۸۰۰||۳۷،۴٪۳۷٬۴٪||۲۳۰||

|[[نوامبر]] [[۱۹۳۲ (میلادی)|۱۹۳۲]]||۱۱،۷۳۷،۰۰۰۱۱٬۷۳۷٬۰۰۰||۳۳،۱٪۳۳٬۱٪||۱۹۶||

|[[مارس]] [[۱۹۳۳ (میلادی)|۱۹۳۳]]||۱۷،۲۷۷،۰۰۰۱۷٬۲۷۷٬۰۰۰||۴۳،۹٪۴۳٬۹٪||۲۸۸||هیتلر صدراعظم است