معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Vahid.chz (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹:
}}
 
'''معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا''' شخص دوم در دستگاه اجرایی کشور [[ایالات متحده آمریکا]] و بر اساس [[قانون اساسی ایالات متحده آمریکا|قانون اساسی]]، رئیس رسمی [[مجلس سنای ایالات متحده آمریکا]] است.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2015/02/150206_l03_netanyahu_us_congress دو نماینده کنگره آمریکا سخنرانی نتانیاهو را تحریم می‌کنند]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>
 
مردم [[ایالات متحده آمریکا]] در [[انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا]]، علاوه بر نامزد ریاست جمهوری، انتخاب معاون وی را نیز با رای خود به نامزد ریاست جمهوری عملاً تأیید می‌کنند.
 
بر اساس [[قانون اساسی ایالات متحده آمریکا]]، درصورت مرگ، استعفا یا عزل [[رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا]] معاون رئیس جمهور، نخستین مقامی است که مسئولیت اداره کشور را بر عهده می‌گیرد و جانشنین رئیس جمهور می شودمی‌شود.<ref>U.S. Const. amend. XXV, § 1.</ref>
 
معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا با هواپیمای [[نیروی هوایی دوم]] (Air Force Two) سفر می‌کند.
خط ۳۳:
معاون رئیس جمهور علی‌رغم عنوان مهم وی، در قانون اساسی و نظام سیاسی این کشور ازنقش عمده‌ای برخوردار نیست. مقام وی بیشتر تشریفاتی است و در حقیقت منتظر می‌ماند، تا در صورت بروز مشکل برای [[رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا]]، جانشین وی شود. به همین دلیل اکثر معاونین روسای جمهور ایالات متحده تأثیر عمده‌ای بر تاریخ این کشور برجای نگذاشته‌اند. به استثناء آن دسته از روسای جمهور که جانشین روسای خود شدند و یا توانستند در انتخابات به عنوان رئیس جمهور بعدی به پیروزی برسند، نام دیگر معاونین روسای جمهور در خاطر و یاد ملت آمریکا باقی نمانده‌است.
 
تنها مقام رسمی معاون رئیس جمهور بر مبنای قانون اساسی، ریاست وی بر [[مجلس سنای ایالات متحده آمریکا]] است. معاون رئیس جمهور رئیس سنا شناخته می‌شود و اداره جلسات رسمی را بر عهده می‌گیرد. اما همین مقام نیز صرفاً تشریفاتی است. رئیس سنا نمی‌تواند در رای گیری‌هایرای‌گیری‌های این مجلس شرکت کند، مگر آنکه آرا بطور مساوی میان نمایندگان تقسیم شود و امکان تصویب لوایح وجود نداشته باشد. در چنین صورتی، رای رئیس سنا سرنوشت ساز خواهد بود و وی می‌تواند با رای خود یک لایحه قانونی را به تصویب برساند. معاون رئیس جمهور نیز به صورت مرتب در جلسات سنا شرکت نمی‌کند و Present Pro tempo که ارشدترین مقام حزب حاکم در سنا می‌باشد، ریاست جلسات را در غیاب معاون رئیس جمهور بر عهده می‌گیرد.
 
== انتخاب معاون رئیس جمهور ==
در جریان [[انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا]]، معرفی نامزد معاون رئیس جمهور موجب توازن میان جناح‌های مختلف سیاسی شده و به افزایش مشارکت عمومی در انتخابات کمک می‌کند. به عنوان مثال، اگر حزبی در یک انتخابات ریاست جمهوری یک نامزد جوان و لیبرال مسلک را از منطقه شمال شرقی کشور برای ریاست جمهوری معرفی کند، سعی می‌شود نامزد معاونت ریاست جمهوری از غرب و با گرایش‌های محافظه کارانه و با سن بالا انتخاب شود تا در نهایت میان تمایلات متعدد داخل حزب نوعی توازن برقرار گردد. رای دهندگانرای‌دهندگان نیز با در نظر گرفتن مجموع امتیازات نامزد ریاست جمهوری و نامزد معاونت ریاست جمهوری در انتخابات شرکت می‌کنند.
 
پس از پایان انتخابات، موضوع معاونت ریاست جمهوری به فراموشی سپرده می‌شود. درحقیقت تا سال ۱۹۶۷ قانون اساسی درخصوص معرفی و انتخاب معاون رئیس جمهور در صورت خالی ماندن این سمت مسکوت بود. تا پیش از آن تاریخ، در ۱۶ مورد به مدت مجموعاً ۳۷ سال، کشور فاقد معاون رئیس جمهور بود. با جانشین شدن یک معاون رئیس جمهور به جای رئیس جمهور فوت شده و یا ترور شده، رئیس جمهور جدید معاونی برای خود انتخاب نمی‌کرد. حتی هنگامی که یک معاون رئیس جمهور فوت می‌کرد، رئیس جمهور ضرورتی برای انتخاب معاون احساس نمی‌کرد. درنتیجه در تمام این موارد، پست معاونت ریاست جمهوری خالی می‌ماند.
خط ۴۴:
 
== معاونان روسای جمهور در گذر زمان ==
از میان ۴۷ معاون رئیس جمهور که از زمان [[جرج واشنگتن]] تاکنون ریاست سنا را در دست داشته‌اند، تنها [[جان آدامز]] نخستین معاون رئیس جمهور ایالات متحده بیش از دیگران در فرایند رای گیریرای‌گیری در سنا شرکت کرده‌است. وی در طول ۸ سال ریاست بر سنا، ۲۹ بار از حق قانونی خود برای شرکت در رای گیری‌هایرای‌گیری‌های سنا استفاده کرد، در حالی که دیگر معاونین روسای جمهور حتی نتوانسته‌اند در ۲۰۰ سال گذشته به رکورد وی نزدیک شوند.
 
درطول بیش از ۲۰۰ سال گذشته، ۱۴ تن از ۴۶ معاون رئیس جمهور توانستند بر صندلی ریاست جمهوری تکیه زنند. این افراد عبارت‌اند از: [[جان آدامز]]، [[توماس جفرسون]]، [[مارتین ون بورن]]، [[جان تایلر]]، [[میلارد فیلمور]]، [[اندرو جانسون]]، [[چستر آلن آرتور]]، [[تئودور روزولت]]، [[وارن گامالیل هاردینگ]]، [[هری ترومن]]، [[ریچارد نیکسون]]، [[لیندون بنیز جانسون]]، [[جرالد رودولف فورد]] و [[جرج هربرت واکر بوش|جورج هربرت واکربوش]]. از این تعداد نیز تنها تایلر، فیلمور، آندره جانسون و فورد بدون کسب آرای مردمی وصرفاً در اثر در گذشت و یا استعفای رئیس جمهور قبلی به قدرت رسیدند.