مایکل فارادی: تفاوت میان نسخه‌ها

با وجود این که فارادی علوم رسمی کمی آموخت و ریاضیات عالی را خیلی کم یاد گرفتیادگرفت (مثل [[حساب دیفرانسیل و انتگرال]])، یکی از تأثیر گذارترین دانشمندان تاریخ بود. برخی از مورخان علم<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب=Michael Faraday: Physics and Faith|ناشر= Oxford University Press|چاپ= |شهر= New York|کوشش= |ویرایش= |سال= 2000 |شابک= |نویسنده=Russell, {{چر}}Colin |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> او را به عنوان بزرگ‌ترین [[تجربه‌گر]] در تاریخ علم می‌دانند.<ref>[http://www.bath.ac.uk/news/2006/10/25/gulp-ford251006.html "best experimentalist in the history of science."] Quoting Dr Peter Ford, from the University of Bath’s Department of Physics. Accessed January 2007.</ref> [[فاراد]] که واحد ظرفیت الکتریکی در [[SI]] است بعد از او به این اسم نامیده شد همان‌طور که [[ثابت فارادی]]، بار الکتریکی یک مول از الکترون است (حدود ۹۶٬۴۸۵ کولن). [[قانون القای فارادی]] بیان می‌کند که میدان مغناطیسی که با زمان تغییر می‌کند به همان نسبت نیروی [[محرکه الکتروموتیو]] تولید می‌کند.

فارادی فردی بسیار مذهبی و یکی از اعضای [[کلیسای ساندمانیان]] (Sandemanian Church) (یکی از فرقه‌های مسیحیت که در سال ۱۷۳۰ پایه‌گذاری شد و ایمان و التزام کاملی را نیاز دارد) بود. تذکره نویسان خاطر نشان کرده‌اند که «حس عمیقی از یگانگی خدا و یکپارچگی طبیعت در زندگی و کارهای فارادی نفوذ داشت»<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= Baggott, Jim|نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://www.newscientist.com/article/mg13117874.600-the-myth-of-michael-faraday-michael-faraday-was-not-justone-of-britains-greatest-experimenters-a-closer-look-at-the-man-and-hiswork-reveals-that-he-was-also-a-clever-theoretician-.html The myth of Michael Faraday: Michael Faraday was not just one of Britain's greatest experimenters. A closer look at the man and his work reveals that he was also a clever theoretician] |ژورنال= |نشریه= |تاریخ=2 September 1991 |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2008-09-06.</ref>

مایکل فارادی در نزدیکی [[الفنت و کستل]]، [[لندن]] به دنیا آمد. خانواده وی فقیر بودند. پدرش جیمز، عضو [[ساندمانیان]]، یکی از فرقه‌های [[مسیحیت]] بود. جیمز در سال ۱۷۹۰ از Outhgill در Westmorland به لندن آمد جایی که او در آنجا آهنگر دهکده بود. مایکل فارادی جوان، یکی از چهار فرزند، فقط کمی از سطح تحصیلات مدرسه بالاتر بود مجبور شد که تحصیلات بیشتر را خودش ادامه دهد<ref>"Michael Faraday." History of Science and Technology. Houghton Mifflin Company, 2004. [http://www.answers.com/topic/michael-faraday Answers.com 4 June 2007]</ref> در چهارده سالگی او کارآموز یک [[صحافی]] و فروشگاه کتاب به نام George Riebau شد و در مدت هفت سال کارآموزیش کتابهای زیادی از جمله کتاب ''بهبود ذهن'' ([[The Improvement of the Mind]]) نوشته [[اسحاق واتس]] (Isaac Watts) را خواند و به طرز شگفت آوریشگفت‌آوری اصول و نظریات آن را اجرا کرد. او به [[علم]] و به خصوص [[الکتریسیته]] علاقه‌مند شد. مخصوصاً از کتاب گفتگویی در شیمی ([[Conversations in Chemistry]]) نوشته [[Jane Marcet]] خیلی الهام گرفت.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= KUHF-FM Houston|کوشش= |ویرایش= The Engines of Our Ingenuity |سال=|شابک=|نویسنده= John H. Lienhard|نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= episode No.744 |زبان=en |مقاله= [http://www.uh.edu/engines/epi744.htm Jane Marcet's Books] |ژورنال= |نشریه=NPR television network |تاریخ=1992 |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2007-10-02.</ref>

در سال ۱۸۲۱م، کمی بعد از اینکه شیمیدان و فیزیکدان [[دانمارکی]]، [[هانس کریستین اورستد]]، الکترومغناطیس را کشف کرد، [[همفری دیوی]] و دانشمند بریتانیایی [[ویلیام هید ولاستون]] William Hyde Wollaston سعی کردند تا یک [[موتور الکتریکی]] را طراحی کنند، اما نتوانستند.<ref name="IEEUK" /> فارادی پس از صحبت با این دو نفر، تصمیم به ساخت دو وسیله برای تولید آنچه که او گردش الکترومغناطیسی (یک حرکت چرخشی پیوسته ناشی از نیروی مغناطیسی اطراف یک سیم) می‌نامید، گرفت. اگر یک سیم غوطه‌ور در یک حمام [[جیوه]] با یک [[آهنربا]] که در وسط آن قرار داده شده، با [[الکتریسیته]] تولید شده توسط یک [[باتری شیمیایی]] [[شارژ]] می‌شد، در اطراف [[آهنربا]] می‌چرخید.

[[پرونده:Faraday magnetic rotation.jpg|بندانگشتی|200px|آزمایش چرخش الکترومغناطیسی فارادی، ۱۸۲۱<ref>{{یادکرد|فصل=2 |کتاب=Experimental Researches in Electricity|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال= 1844 |شابک= |نویسنده= Faraday, Michael|نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} See plate 4.</ref> در]] سال ۱۸۳۱ او سری بزرگ آزمایش‌هایش را که در آن به کشف [[القای الکترومغناطیسی]] نایل شد، آغاز کرد. او فهمید که اگر یک آهنربا را از وسط یک حلقه سیمی عبور دهد، یک جریان الکتریکی در سیم ایجاد می‌شود. [[جوزف هانری]] نیز چند سال بعد به طور مشابهی [[خود القایی]] را کشف کرد و هر دوی اینها بعد از کار [[فرانسبسکو زانتدچی]] (Francesco Zantedeschi) در سال ۱۸۲۹ و ۱۸۳۰ در ایتالیا بود.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده=Brother Potamian |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [[:s:en:Catholic Encyclopedia (1913)/Francesco Zantedeschi|Francesco Zantedeschi article at the Catholic Encyclopedia]] |ژورنال= |نشریه=Wikisource |تاریخ= 1913 |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2007-06-16.</ref>