'''امپراتوری هابسبورگ''' از سال ۱۸۰۴۱۵۲۶ تا ۱۸۶۷۱۸۰۴ ادامه یافت.
امپراتوری هابسبورگ وجه تسمیه ای غیررسمی برای تاریخنگاران است که به سرزمین های بیرون از امپراتوری مقدس روم در اتریش به مرکزیت وین شکل گرفت و بعدا به امپراتوری اتریش و بعد امپراتوری اتریش - مجارستان تبدیل شد.
در اواخر قرن پانزدهم، با ازدواج [[فردیناند دوم آراگون]] و [[ایزابلای یکم کاستیا]] که هر یک حاکم قسمتی از اسپانیا بودند، دولت واحد و قدرتمندی در اسپانیا به وجود آمد. اسپانیا در سال ۱۴۹۲ مسلمانان و یهودیان را بیرون راند و با کشف آمریکا، آن کشور نیز تحت سیطرهٔ [[اسپانیا]] درآمد. سلطنت فردیناند و ایزابل به دخترشان جوانا رسید. جوانا با فیلیپ ولیعهد اتریش ازدواج کرد؛ فیلیپ وارث سلطنت و قلمرو اتریش، هلند و چند جای دیگر بود. از ازدواج فیلیپ و جوانا پسری به نام شارل به دنیا آمد.
شارلپس خوداز راشارلکن، [[شارلکن]] [شارل پنجم] نامید و پادشاه اسپانیا، اتریش و هلند بود. شارلکن صاحب وسیع‌ترین قلمرو در اروپا و آمریکا و بیش‌ترین قدرت در بین پادشاهان قرن شانزدهم بود. شارلکن در سال ۱۵۱۹ به عنوانکه امپراتور [[امپراتوری مقدس روم]] نیز برگزیده شد، و بدین‌ترتیبپادشاه فرمان‌روای اسپانیا، هلند، اتریش، قسمتی از فرانسه، قسمتی از ایتالیااتریش و مستعمرات اسپانیا در آمریکا شد. خاندان سلطنتی شارلکن به '''هابسبورگ''' معروف است. پس از شارلکن،بود، برادرش فردیناند امپراتور امپراتوری مقدس روم شد و شعبه هابزبورگ‌های اتریش را بنیان گذاشت. پسر شارلکن به نام [[فیلیپ دوم]] نیز در اسپانیا به سلطنت رسید و بدین ترتیب امپراتوری تجزیه شد و در ادامه امپراتوری هابسبورگ شکل گرفت.
