پاول یولیوس رویتر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پاول یولیوس فرایهر فون رویتر''' {{به آلمانی|Paul Julius Freiherr von Reuter}} (بارون دو رویتر (Baron de Reuter)){{رچ}} (۲۱ ژوئیه ۱۸۱۶ - ۲۵ فوریه ۱۸۹۹) (۱۰ تیر ۱۱۹۵ - ۶ اسفند ۱۲۷۷) یک [[کارآفرین]] [[آلمان|آلمانی]]ی-[[بریتانیا|بریتانیایی]]یی بود که در استفاده از [[تلگراف]] و مخابرهٔ اخبار در عصر خود از پیشگامان به شمار می‌رفت.<ref>[http://www.encyclopedia.com/doc/1O48-ReuterPaulJuliusBaronvon.html پل جولیوس رویتر: فرهنگ تاریخ جهان ۲۰۰۰] '''(انگلیسی)'''</ref> وی روزنامه‌نگار و مؤسس [[رویترز|آژانس خبری رویترز]]<ref>[http://thomsonreuters.com/about/company_history/#1890_1790 تاریخچه شرکت (۱۸۸۹-۱۷۹۹) - تامسون رویترز] '''(انگلیسی)'''</ref> بود. وی در میان ایرانیان به دلیل عقد [[امتیازنامه رویتر]] با دربار [[ناصرالدین شاه قاجار]] که در آن کنترل تمامی منابع طبیعی ایران با اعطای وامی به ناصرالدین شاه به دست وی افتاد شهرت یافته است. لرد کرزون که خود نیز امپریالیست بود، امتیازنامه رویتر را بزرگترین اعطای منابع مالی یک کشور به یک فرد خارجی در تمامی تاریخ دانست.

رویتر که یک کارمند بانک بود، در چاپخانه کتاب رویتر و استارگارت شریک شد. این چاپخانه شبنامه هایی در ابتدی جنبش ۱۸۴۸ منتشر کرد که باعث توجه مقامات دولتی به وی شد. پس از [[جنبش‌های ۱۸۴۸|انقلاب نافرجام ۱۸۴۸]] از آلمان فرار کرد و به [[پاریس]] رفت تا با آژانس خبری [[شارل لویی هاواس]] کار کند؛ آژانسی که بعدها [[خبرگزاری فرانسه]] نام گرفت. در آن هنگام که تلگراف در حال تحول بود، رویتر نخست [[رویتر|آژانس خبری رویتر]] را در [[آخن]] بنیان گذاشت. وی از [[کبوتر نامه‌بر|کبوترهای نامه‌بر]] برای انتقال پیام از آخن به [[بروکسل]] و بالعکس استفاده می‌کرد. این راه ارتباطی راه پیوند بین برلین و پاریس بود. کبوترهای نامه‌بر بسیار سریع‌تر از قطارهای پست حرکت می‌کردند و بدین ترتیب رویتر می‌توانست پیش از دیگران از اخبار بورس پاریس باخبر شود. در سال ۱۸۵۱ کبوترهای نامه‌بر جای خود را به یک خط مستقیم تلگراف دادند.<ref>Standage, T. ''The Victorian Internet'' (1999)</ref> کمی بعد یک خط تلگراف بین بریتانیا و [[اروپا|سرزمین اروپا]] از طریق [[کانال مانش]] ایجاد شد. این خط در سال ۱۸۶۳ تا سواحل جنوب غربی [[ایرلند]] در [[کورک (شهر)|کورک]] توسعه یافت. در آنجا کشتی‌هایی که از [[آمریکا]] می‌آمدند قوطی‌هایی که محتوی اخبار بودند را به دریا می‌انداختند. این اخبار با استفاده از تلگراف به لندن مخابره می‌شد و بدین ترتیب خبرها پیش از رسیدن خود کشتی‌ها می‌رسیدند.