عملیات کشتی نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عملیات کشتی نوح''' {{به عبری|מבצע תיבת נוח}} یا '''کارین آ''' عنوان عملیاتی است که طی آن [[نیروی دریایی اسرائیل]] در ژانویه [[۲۰۰۲ (میلادی)|۲۰۰۲]] بدون شلیک گلوله، کشتی کارین آ حامل اسلحه را در [[دریای سرخ]] متوقف و توقیف کرد.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|زبان=en |نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |مقاله= [http://www.guardian.co.uk/world/2002/jan/14/israel Voyage of the arms ship] |ژورنال= |نشریه=[[گاردین|Guardian]] |تاریخ=14 January 2002 |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2009-04-01. </ref>

به گفته [[گری سیک]]، این رویداد در وخامت [[روابط ایران و آمریکا]] در دولت [[جرج بوش]] و قراردادن ایران در آنچه بوش آن را «[[محور شرارت]]» خواند، مؤثر بوده‌است.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |مقاله= [http://www.voanews.com/persian/archive/2002-10/a-2002-10-15-20-1.cfm?moddate=2002-10-15 مقامات اسراییلی ۸ ملوان مصری را آزاد کردند] |ژورنال= |نشریه=صدای آمریکا |تاریخ=۱۵/۱۰/۲۰۰۲ |دوره= |شماره= |شاپا=}} بازیابی‌شده در 1 آوریل 2009.</ref><ref>{{یادکرد|مقاله= [http://news.gooya.com/president84/archives/031167.php گفتگوی اختصاصی امروز با گری سیک مشاور امنیت ملی کارتر درباره انتخابات ایران] |ژورنال= |نشریه=گویا نیوز |تاریخ=۲۶ خرداد ۱۳۸۴ |دوره= |شماره= |شاپا=}} بازیابی‌شده در 1 آوریل 2009. </ref>

«اصل این ماجرا از چند جهت برای ما غیر قابل باور و نیز نگران کننده بود. از طرفی ما رابطه خوبی با عرفات و تشکیلات خود گردان نداشتیم. اگر قرار بود روزی ایران به فلسطین اسلحه بفرستد به گروه‌های مانند حماس و جهاد اسلامی که روابط استراتژیک با ما دارند می‌فرستاد. به خاطر دارم حتی وقتی اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران تشکیل شد، تنها کسی که مقام معظم رهبری به وی اجازه ملاقات ندادند آقای عرفات بود. از طرف دیگر عرفات و جنبش فتح اصلاً نیازی به اسلحه نداشت. بنابر این در این ماجرا ممکن است اسرائیل این سلاح‌ها را از کشورهایی که ایران به آن‌ها اسلحه صادر می‌کند، تهیه کرده بود و یا عوامل ناآگاه داخلی در این کار با آنها همکاری داشته اند. این سلاح‌ها از بندری در امارات به مقصد اسرائیل بارگیری شده و کاملاً مشخص بود که برای این کار از قبل طراحی و برنامه ریزی صورت گرفته است. در نتیجه برای اولین بار، جمهوری اسلامی ایران نامه‌ای را از طریق سفارت سوییس به آمریکا فرستد. این در حالی بود که همیشه آمریکا برای ایران پیام می‌فرستاد و ایران به آن پاسخ می‌داد. در این پیام ذکر شده بود که از نظر ما این اقدام بسیار مشکوک است زیرا شواهد نشان می‌دهد که این ماجرا حقیقت ندارد. اگر سندی در اختیار دارند برای ما بفرستند تا برسیبررسی شود که البته هیچ گاه مدرکی در این خصوص یافت نشد.» <ref>آقای سفیر، گفتگو با محمد جواد ظریف ، صفحه ۱۶۶، نشر نی ۱۳۹۲</ref>