[[پرونده:Petit Trianon - Façades sud et est.jpg|180px|بندانگشتی|چپ|[[لوئی شانزدهم]]، عمارت [[پتی تریانو]] در [[کاخ ورسای]] را به عنوان اقامتگاه اختصاصی، به ماری آنتوانت، هدیه کرد.]]
آنتوانت یک بانوی اشرافزاده، ولخرج و خوشگذران بود که از روند جامعه آگاهی چندانی نداشت.شاید این موضوع به دلیل طرز تربیت او به شیوه اشرافی بود که حتی نظر انداختن به مردم عادی را مادون شأن خود می دانست. آنتوانت زیاد در سیاست مداخله نمی کرد چون طبعا روحیه ای عیاش و خوش گذران داشت و مسائل سیاسی او را خسته می کرد؛ اما هرگاه مسئله سیاسی راجع به وطنش یعنی اتریش پیش می آمد , بدون توجه به منفعت مردم فرانسه در امور مداخله می کرد که یک نمونه آن پرداخت غرامت جنگ کشور هلند با اتریش توسط فرانسه بود که موجب تحیر مردم فرانسه شد. گفته شده که زمانی که صدای انقلاب فرانسه بلند شده بود وی از کسی پرسید:'' که مردم چه میخواهند؟'' آن شخص پاسخ داد: ''گرسنهاند و نان میخواهند.'' و شهبانو گفته بود'': اکنون که نان ندارند [[چرا شیرینی نمیخورند]]!'' اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ماری آنتوانت این سخنان را بر زبان رانده باشد.<ref>http://elmology.ir/history/هفت-شخصیت-تاریخی-معروف/</ref> وی به زبان فرانسه و آلمانی تسلط کامل داشت.در کتاب غرش توفان اشاره شده است که یکی از افسران در مورد او گفته است هرگز زنی را ندیده بودم که با این فصاحت فرانسوی تکلم کند و با این روانی آلمانی صحبت کند.ملکه فرانسه به زبان انگلیسی نیز آشنایی داشت.
در کل مردم فرانسه از او بیزار بودند و این بیزاری را در روزنامههای بومی آن زمان به نمایش میگذاشتند.{{مدرک}}