هنری میلر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هنری والنتین میلر''' {{انگلیسی|Henry Valentine Miller}} (زاده [[۱۸۹۱ (میلادی)|۱۸۹۱]] - درگذشته [[۱۹۸۰ (میلادی)|۱۹۸۰]]) نویسندهٔ معاصر [[آمریکایی‌ها|آمریکایی]] است. آثار خودزندگینامه‌ای او تاثیری رهایی‌بخش بر ادبیات نیمهٔ قرن بیستم بر جای گذارد. بسیاری از آثار میلر به دلیل صراحت در طرح مسائل جنسی مدت‌ها در بسیاری از کشورها اجازهٔ چاپ نداشت. میلر در دهه ۶۰ به یکی از پرخواننده‌ترین نویسندگان آمریکا بدل شد. تصویری که خوانندگان آثار «میلر» از نویسنده در ذهن داشتند یک آمریکایی بی‌پول ولی آزاده بود که روابط بسیار دارد و زندگی‌اش در رفت‌وآمد بین [[پاریس]] و [[نیویورک]] می‌گذرد.

'''هنریمیلر''' در [[۲۲ دسامبر]] [[۱۸۹۱ (میلادی)|۱۸۹۱]] از پدر و مادری [[آلمان]]ی-[[آمریکایی‌ها|آمریکایی]] از طبقهٔ کارگر در [[منهتن]] [[نیویورک]] متولد شد. پدرش «هانریش میلر» خیاط بود. هنری تحصیلات ابتدایی خود را تا پایان دبیرستان در [[بروکلین]] گذراند. در دوران تحصیل از دانش آموزان خوب مدرسه بود. سپس به کالجی در شهر نیویورک رفت اما پس از دو ماه دانشگاه را رها کرد. مدت کوتاهی در کارخانه سیمان مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۳ برای کار به خیاطی پدر رفت که آن روزها مردی دائم‌الخمر بود. در سال ۱۹۱۷ با «بئاتریس سیلواس ویکنس» که پیانیستی آماتور بود ازدواج کرد و خیلی زود پدر شد. در خلال سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ میلر در شرکت تلگراف «وسترن یونیون» مشغول به کار شد و پس از مدت کوتاهی خانواده خود را رها کرد و با یکی از رقاصه‌های [[برادوی]] هم‌خانه شد و او بود که بیش از هر کس دیگری «میلر» را برای نوشتن تشویق و ترغیب می کرد. این رابطه، الهام‌بخش میلر در نوشتن رمان‌های آغازینش «خروس دیوانه» و «تب» شد که در همان سال‌ها به چاپ رسید. در همان سال‌ها مقاله‌ها و داستان‌های کوتاه متعددی از او در مجلات چاپ می‌شد.

اما شروع نویسندگی جدی هنری میلر در سال ۱۹۳۰ بود که به [[پاریس]] نقل مکان کرد. در آنجا دیری نگذشت که با اورکت زیتونی و کلاه خاکستری و لبان برجسته‌اش برای همه به شخصیتی آشنا بدل شد. در آن سال‌ها در فقر شدید به سر می برد. با نویسنده‌ای اتریشی به نام آلفرد پرلس آشنا شد که اجاره خانه و صورتحساب‌های رستوران میلر را حساب می کرد. [[آنائیس نین]] هم یک سال بعد با هنری میلر آشنا شد و در حد خود از او حمایت مالی به عمل آورد. اولین آثار او به دست انتشارات اوبلیسک به چاپ رسید که مدیریت آن را جک کاهن، یک نویسندهٔ سابق برعهده داشت.

در این دوران میلر به شدت تحت تاثیر [[سوررئالیسم]] قرار گرفت، و اولین اثر مشهور خود را به نام « [[مدار رأس‌السرطان(کتاب)|مدار رأس‌السرطان]]» به چاپ رسانید که تصویری زنده و گویا از شیوه‌ای از زندگی در [[پاریس]] و [[نیویورک]] ارائه می‌کرد. این آثار بیش از سه دهه در [[آمریکا]] با ممنوعیت چاپ و انتشار مواجه بودند تا آنکه دادگاه عالی کشور با صدور حکمی در مورد آثار ادبی، این ممنوعیت را برطرف کرد. از دیگر آثار میلردر این دوران می‌توان از «بهار سیاه» به سال ۱۹۳۶ و «هیولای ماروسی» به سال ۱۹۴۱ نیز نام برد.