پانکراتیت: تفاوت میان نسخه‌ها

ICD۱۰ICD10 = {{ICD۱۰|K|۸۵||k|۸۰}}, {{ICD۱۰|K|۸۶|۰|k|۸۰}}-{{ICD۱۰|K|۸۶|۱|k|۸۰}} |

ICD۹ICD9 = {{ICD۹|۵۷۷٫۰}}-{{ICD۹|۵۷۷٫۱}} |

بسته به خصوصیات اپیدمیولوژیک مناطق مختلف علل متفاوتی دارد. در کشور امریکاآمریکا و تعدادی از کشورهای اروپایی اکثر موارد پانکراتیت حاد به دنبال مصرف الکل است، در ایران اغلب موارد (۵۰٪ موارد) پانکراتیت حاد ناشی از [[سنگ‌های صفراوی]] است. بیشترین شیوع سنی در گروه سنی ۵۰-۴۱۵۰–۴۱ سال است. مرگ و میر پانکراتیت حاد حدود ۱۰٪ است. علائم پانکراتیت حاد عبارتند از درد شکمی شدید، تهوع، استفراغ، تعریق، درد عضلانی، تورم و نفخ شکم، بی حالی، تب، افت فشارخون و حتی [[شوک]].

الکلیسم مزمن، بیماری‌های مجاری صفراوی، سنگ کیسه صفرا، [[تومور|تومورها]]،ها، [[تروما|ضربه]] یا جراحی شکم، مصرف بعضی از داروها (مانند گروه سولفا، [[کلروتیازید]] یا داروهای [[کورتون|کورتونی]])، بعضی از عفونت‌ها مانند عفونت ویروسی [[اوریون]]، [[هیپرلیپیدمی]]، [[هیپرپاراتیروئیدی]]، [[واسکولیت]]، [[هیپرکلسمی]] (میزان بیش‌از حد کلسیم در خون)، پی‌آمد عمل [[ERCP]]، [[نارسایی مزمن کلیه]] و [[دیالیز]].<ref>Brunner, 2008 Medical-surgical Nursing</ref>

بجز علائم بالینی، در آزمایشگاه ممکن است افزایش [[آمیلاز]] سرم، کاهش کلسیم، [[لکوسیتوز]]، [[پروتئینوری]]، [[هیپرگلیسمی]]، بالا رفتن [[لیپاز]]، فسفولیپاز A و [[تریپسین]] خون، افزایش LDH و واوره خون را داشته باشیم. آمیلاز سرم معمولاً ولی نه همیشه در پانکراتیت بالاست (به خصوص در پانکراتیت حاد صفراوی). ۳-۲۳–۲ ساعت بعد از شروع پانکراتیت حاد، آمیلاز افزایش یافته و بعد از۱۰-۳از۱۰–۳ روز به حد نرمال بر می‌گردد، آمیلاز ادرار و مایع [[صفاق|صفاقی]] ممکن است با میزان و مدت زمان بیشتری بالا باشند.