تجارت خارجی و سرمایه‌گذاری در هند: تفاوت میان نسخه‌ها

 

تا زمان لیبرالیزاسیون در سال ۱۹۹۱، [[هندوستان]] تا حد زیادی از سطح بین المللی و بازارهای جهان منزوی شده بود تا بتواند اقتصاد نوپا خود را محافظت و پشتیبانی کند و به خودکفایی برسد. تجارت خارجی مشمول تعرفه واردات، مالیات صادرات و محدودیتهای کمیتی می‌شد، و این در حالی بود که [[سرمایه گذاری مستقیم خارجی]] به واسطه پایین بودن سهام ارزش ویژه، محدودیت‌های موجود بر سر راه انتقال تکنولوژی، تعهدات صادراتی و تاییدیه‌های دولتی محدود و کم شده بود؛این تاییدیه‌ها برای تقریبا ۶۰٪ از سرمایه گذاری‌های مستقیم خارجی در بخش صنعتی لازم و ضروری بود. هدف از اعمال محدودیتها آن بود که اطمینان حاصل شود که متوسط سالانه سرمایه گذاری خارجی در خلال سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ قریب به ۲۰۰ میلیون دلار بوده‌است و این میزان تضمین و تامین شود؛ بخش اعظمی از گردش‌های سرمایه شامل کمکهای خارجی، وام اقتصادی و سپرده‌های ‍‍[[هندی‌های غیر مقیم|NDI]] تامین شده‌است.<ref>http://www.econ.yale.edu/%7Esrinivas/ec_reforms.pdf</ref>

 

[[بازار بورس بمبئی]] یکی از دو بازار بورس بزرگ در هند است. از [[BSE Sensex|شاخص]] این بازار برای سنجش توان اقتصاد هند استفاده می‌شود.

standard.com/bsonline/storypage.php?bKeyFlag=BO&autono=۹۰۴۷ | accessdate=August ۱۰ | accessyear=۲۰۰۵ }}</ref><ref name="Datt-۱۵">{{cite book | author=Datt, Ruddar & Sundharam, K.P.M. | title=Indian Economy | pages = ۷۸۹ | chapter = ۴۷}}</ref>

 

وابستگس هند به کمکهای خارجی و وامهای بازرگانی از سال ۲-۱۹۹۱ کاهش یافته‌است، و از ۰۳-۲۰۰۲ این کشور به بازپرداخت قروض خود اقدام نموده‌است. نرخ سود کاهش یافته و کم کردن از میزان وامها، نسبت بدهی هند را از ۳۵/۳٪ در سال ۹۱-۱۹۹۰ تا ۱/۱۴٪ در سال ۰۲-۲۰۰۱ کاهش داده بود. .<ref name="Datt-۱۶">{{cite book | author=Datt, Ruddar & Sundharam, K.P.M. | title=Indian Economy | pages = ۷۸۶٬۷۹۰ | chapter = ۴۷}}</ref> {{inote|rbi-handbook-aug۲۰۰۴|rbi}}