ویلیام بافین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Farahimanesh (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: افزودن القاب
Farahimanesh (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳:
این زمان مصادف بود با تلاشهای [[شاه عبای صفوی]] برای پایان دادن بر سلطۀ یکصد سالۀ پرتغالی ها بر [[جزیرۀ هرمز]] و آبهای جنوبی ایران.حاکم [[فارس]] ، [[امام قلی خان]] از سوی پادشاه فرمان داشت تا با نمایندگان [[شرکت بریتانیایی هند شرقی]] مذاکره کند و از ایشان برای حمله به [[قشم]] و [[هرمز]] کمک بگیرد.چانه زنی ها یک سال به درازا کشید . انگلیسی ها از یک سو می ترسیدند که نتوانند حریف نیروی پرتغالی شوند و از سوی دیگر منتظر کسب تکلیف از دولت خود بودند. عاقبت حاکم [[فارس]] آنان را تهدید به [[مصادرۀ اموال]] در صورت عدم همکاری کرد و به این ترتیب ناوگان [[ناخدا بلایت]] متشکل از پنج ناو و چهار کشتی کوچک برای کمک به [[دولت صفوی]] در نبرد با پرتغالی ها عازم [[قشم]] گردید. پرتغالی ها که مجهز به پنج ناو و پانزده یا شانزده کشتی کوچک بودند به محاصره درآمدند.در روز 23 [[ژانویۀ]] 1622 ویلیام بافین ماموریت یافت تا در ساحل قشم پیاده شود و ضمن بررسی [[قلعۀ]] دشمن، [[مختصات]] ، ارتفاع و فاصلۀ [[بارو]] ها را برای هدف گیری دقیق [[توپخانه]] تعیین کند. در حین انجام این وظیفه تیری که از جانب دشمن شلیک شد به شکم او اصابت کرد. وی را پرتاب نمود و از پای درآورد.
در روز دوم [[فوریه]] ، پنج عراده توپ انگلیسی را در ساحل پاده کردند و پس از انجام مذاکراتی بی حاصل با طرف پرتغالی [[قلعۀ قشم]] به توپ بسته شد.اندکی بعد استحکامات پرتغالیان سقوط کرد ، [[روی فریره]] فرمانده پرتغالی جزیره شد و پس از اسارت به [[سورات]] انتقال یافت. [[هرمز]] نیز در روز دهم [[مارس]] به محاصرۀ [[قوای انگلو پرشین]] درآمد و سرانجام پس از قریب یک قرن اشغال آزاد گردید.
جسد ویلیام بافین را در گورستان [[روستایگورستان کولغان قشم]] به خاک سپردند . از او فرزندی به یادگار نماند.بیوۀ بافین چندی بعد علیه [[کمپانی هند شرقی بریتانیا]] اقامۀ دعوا کرد و خواستار دریافت دستمزد همسر خود توام با خسارتی هنگفت شد.وکلای شرکت او را زنی ستیزه جو و دردسرساز توصیف کرده اند.وی سرانجام پس از سه سال مجادله، با دریافت مبلغی معادل پانصد [[پوند]] که در آن زمان رقمی هنگفت محسوب می شد، رضایت به ترک دعوا داد.
== میراث بافین ==
دریانوردانی همچون [[جان راس]] ( [[John Ross]] ) و [[ ویلیام ادوارد پری]] ( [[William Edward Parry]] ) که دویست سال بعد مشاهدات بافین را مورد بررسی مجدد قرار داند،آنها را تا حد زیادی مقرون به واقعیت یافتند .بافین در طی چهارمین سفر خود به مناطق سرد قطبی دفتر یادداشت روزانۀ کاملی را به نگارش درآورده است که حاوی تنها نمونه از نقشه های ترسیمی اوست. بررسی این یادداشتها نشان می دهند که مشاهدات وی در زمینۀ تعیین عرض های جغرافیایی و ثبت دگرگونی های جزر و مد ، توافق قابل ملاحظه ای با مشاهدات کنونی که توسط ابزار و ادوات بسیار پیشرفته تری انجام می شوند، دارند. در آگوست 1821 [[ویلیام پری]] با اقبالی بلندتر مشاهدات بافین را پی گیری کرد و توانست خشکی شمال شرقی مورد نظر بافین را بیابد. او دریافت که این خشکی یک جزیره است و آن را به افتخار کاشف آن [[جزیرۀ بافین]] نامید.