خطوط ششگانه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۴:
از همان آغاز شکل‌گیری [[خط فارسی|خط عربی یا فارسی]] و رسم‌الخط آن دو شیوه نگارش متداول بود؛ یکی بیشتر متشکل از خطوط مستقیم بود که بعدها خط کوفی را تشکیل داد؛ و دیگری حاوی حرکت‌های مدور بود که می‌توان از آن به عنوان نوعی خط نسخ اولیه یاد کرد.
 
در آغاز دولت [[عباسیان|عباسی]] (۱۳۲-۶۵۶ ه‍. ق) بازار خوشنویسی رونق گرفت و برای تفنن و زیبایی، شیوه‌های متعددی در خط پیدا شد. انواع خط کوفی متجاوز از پنجاه نوع مختلف شد<ref>فضائلی ص ۱۴۲</ref> و خط نسخ اولیه نیز از نظر شکل نگارش واندازهو اندازه قلم تنوع زیادی پیدا کرد که تشخیص و خواندن و نوشتن همه آن‌ها کار ساده‌ای نبود.
 
در این زمان قلم‌ها یا روش‌های روشن‌تر و بهتری پدید آمدند که به خطوط ششگانه یا اقلام سته شهرت دارند. ابوعلی محمد بن علی بن حسین (حسن) بن عبدالله بیضاوی شیرازی (شوال [[۲۷۲ (قمری)|۲۷۲]]- [[۳۲۸ (قمری)|۳۲۸ قمری]]/ مارس [[۸۸۶ (میلادی)|۸۸۶]] -[[۹۴۰ (میلادی)|۹۴۰ میلادی]]) معروف به [[ابن مقله|اِبْن ِ مُقْله]]، ادیب، خوشنویس و وزیر [[عباسیان]] را مبدع و شکل دهنده این شش خط مختلف می‌دانند.<ref>ابن ندیم</ref> درواقع ابن مقله این خطوط را از میان خطوط مختلف ممتاز کرد و آنان را قاعده‌مند ساخت.