هجو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Chyah (بحث | مشارکت‌ها)
Chyah (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۴:
=== فارسی ===
هجوسرایی در [[ادبیات فارسی]] در قالب [[قطعه]] و [[قصیه]] برای اغراض شخصی یا سیاسی-اجتماعی به کار رفته است. [[محمدجعفر محجوب]] در کتاب ''سبک خراسانی در شعر فارسی''، دیدگاهی دربارهٔ خاستگاه هجو فارسی بیان کرده است.<br />
[[منیجکمنجیک ترمذی]] از نخستین شاعرانی است که عمدهٔ اشعارش در هجو است. در ''مجمع الفضحا'' دربارهٔ او نوشته شده که «مردی تیززبان، هزل‌آیین، تندطبع، زبان‌آور، بلیغ و نکته‌دان بود که کسی از تیر طنعش نرستی و از کمند هجوش نجستی، سینهٔ اهل کینه را به خدنگ هجا خستی و دست اهل زمان را به کمند هزل بستی.»
''عزیرالله کاسب'' در کتاب ''چشم‌انداز تاریخی هجو'' در فصل انگیزه‌ها در سیر هجا، ضمن شرح کاملی از هجویات و هجوسرایان فارسی در هر دورهٔ تاریخ ادبیات، شعری را که مردم خراسان در هجو اسد بن عبدالله می‌خواندند، از نخستین هجوهای شعر دری می‌داند.<ref name="اصلانی" /> [[مکرم اصفهانی]] هجوسرایی معروفی بود که شعرهای خود را با لهجهٔ اصفهانی در روزنامهٔ صدای اصفهان چاپ می‌کرد. «او با طنز خاص خود برای بیداری می‌کوشید و به جنگ خرافات می‌رفت». معروفترین شعر او هارون و لات نام دارد.<ref name="اصلانی" />
 
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/هجو»