کوسه برنشین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{نوروز}}+تمیز (۹.۲) |
ابرابزار، حذف پیوند تاریخها |
||
خط ۱:
''دربارهٔ بهارجشن چوپانان، بنگرید: [[کوسهگردی]]''{{سخ}}
[[پرونده:HajjiFiruz.JPG|بندانگشتی|چپ|150px|[[حاجی فیروز]].]]
'''مراسم کوسه برنشین
در روزگار [[ساسانیان]] بخاطر اجرای [[گاهشماری زرتشتی]] و عدم در نظر گرفتن [[سال کبیسه]] آغاز بهار با اول آذر ماه سال اوستایی مصادف بود. یکی از مراسمی که شهرتی بسیار داشت و جشنهای کارناوالی را به یاد میآورد. موسوم بود به رکوب الکوسج یا کوسه برنشین. [[ابوریحان بیرونی]] شرح این رسم را آورده است که در اولین روز بهار، مردی کوسه را بر خر مینشاندند که به دستی کلاغ داشت و به دستی بادزن که خود را مرتب باد میزد اشعاری میخواند که حاکی از وداع با زمستان و سرما بود و از مردم چیزی به سکه و دینار میگرفت. آنچه از مردم میستاند، از بامداد تا نیمروز به جهت خزانه و شاه بود و آنچه از نیمروز تا عصر اخذ میکرد، تعلق به خودش داشت. آنگاه اگر از عصر وی را
▲'''مراسم کوسه برنشین ''' یا '''بهار جشن''' یکی از مراسمی بود که در ایران مقارن با بهار انجام میدادند.
▲در روزگار [[ساسانیان]] بخاطر اجرای [[گاهشماری زرتشتی]] و عدم در نظر گرفتن [[سال کبیسه]] آغاز بهار با اول آذر ماه سال اوستایی مصادف بود. یکی از مراسمی که شهرتی بسیار داشت و جشنهای کارناوالی را به یاد میآورد. موسوم بود به رکوب الکوسج یا کوسه برنشین. [[ابوریحان بیرونی]] شرح این رسم را آورده است که در اولین روز بهار، مردی کوسه را بر خر مینشاندند که به دستی کلاغ داشت و به دستی بادزن که خود را مرتب باد میزد اشعاری میخواند که حاکی از وداع با زمستان و سرما بود و از مردم چیزی به سکه و دینار میگرفت. آنچه از مردم میستاند، از بامداد تا نیمروز به جهت خزانه و شاه بود و آنچه از نیمروز تا عصر اخذ میکرد، تعلق به خودش داشت. آنگاه اگر از عصر وی را می دیدند، مورد آزار و شتم قرار میدادند. [[ابوریحان]] میگوید در روزگار ما چنین رسمی در [[شیراز]] اجرا میشود.<ref>گاهشماری و جشنهای ایرانیان، ص ۲۴۱</ref>
[[محمد حسین بن خلف تبریزی]] متخلص به برهان، نظیر شرح فوق را در [[برهان قاطع]] آورده است. [[مسعودی]] در کتاب [[مروج الذهب]] به این رسم اشاره کرده است. چنین رسمی میان اقوام و ملل گوناگون بر پا بوده و شکلهای مختلف داشته است.<ref>گاهشماری و جشنهای ایرانیان، ص ۲۴۲</ref>
این رسم در روزگار [[ساسانی]] و دورهٔ اسلامی، توسط غلامان سیاه اجرا میشده که ملبس به لباسهای رنگارنگ شده و با آرایش ویژه و لهجهٔ شکسته و خاصی که داشتند، [[دف]] و دایره میزدند و ترانههای نوروزی میخواندند. [[حاجی فیروز
== پانویس ==
|