'''تزوتان تودوروف''' (به [[زبان بلغاری]]: Цветан Тодоров و به [[زبان انگلیسی]]: Tzvetan Todorov) (زادهٔ ۱ [[مارس]] [[۱۹۳۹]]) [[فیلسوف]]، [[مورخ]] و [[نشانه‌شناس]] [[بلغاری]]-[[مردم فرانسوی|فرانسوی]] است.
تودورفتودوروف در [[بلغارستان]] به دنیا آمد و در ۱۹۶۳ به [[پاریس]] رفت. او که در بلغارستان مدرکی گرفته بود و توصیه‌ای از دانشگاه [[صوفیه]] در دست داشت، برای نخستین‌بار هنگامی که با ماهیت [[محافظه‌کاری|محافظه‌کارانه]] [[سوربن]] پیش از ۱۹۶۸ آشنا شد که از دانشکده ادبیات آنجا انجام پژوهش در زمینه نظریه ادبی را درخواست کرد. رئیس دانشکده به سردی به اطلاع تودوروف رساند که در دانشکده او پژوهش در زمینه نظریه‌های ادبی انجام نمی‌گیرد و هیچ موردی هم برای این کار وجود ندارد. تودوروف جوان برای آن‌که مرعوب نشده باشد، به مطالعه در کتابخانه سوربن پرداخت و از طریق یکی از کارمندان کتابخانه سرانجام با [[ژرار ژانت]] تماس گرفت و او به تودوروف پیشنهاد کرد که در سمینار [[رولان بارت]] در [[مدرسه مطالعات عالی علوم اجتماعی]] شرکت کند. تماس او با [[رولان بارت]] او را قادر ساخت که مقالاتی برای نشریهٔ پرنفوذ نشانه‌شناسی بینارشته‌ای،میان‌رشته‌ای، یعنی [[کمونیکاسیون]] بنویسد.<ref>جان لچت، پنجاه متفکر بزرگ معاصر از ساختارگرایی تا پسامدرنیته، ترجمه محسن حکیمی، تهران، انتشارات خجسته، ۱۳۸۳، صفحه ۲۰۷</ref>
