اسید: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mitra.sh1368 (بحث | مشارکتها) برقراری لینک ها و نیز گویاتر کردن متن |
|||
خط ۵:
== تعریف قدیمی ==
اسیدها موادی ترش مزه‌اند، خاصیت خورندگی دارند، شناساگرها را تغییر رنگ می‌دهند و بازها را خنثی می‌کنند.
بازها موادی با مزهٔ [[گس]]-تلخ هستند، حالتی مانند [[صابون]] در تماس با دست دارند، شناساگرها را تغییر رنگ می‌دهند و اسیدها را خنثی می‌کنند.▼
'''لی بیگ''':
اسیدها موادی
'''آرنیوس''': اسیدها موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون +H (یون هیدروژن) آزاد می‌کنند. البته یون +H به صورت آزاد در آب وجود ندارد و به سرعت آبپوشی شده و تبدیل به یون هیدرونیوم (+H<sub>3</sub>O) می‌شود. [[قلیا|بازها]] موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون -OH (یون هیدروکسید) آزاد می‌کنند. این تعریف فقط به موادی محدود می‌شود که در آب قابل حل باشند (یکی از اشکالات مدل اسیدی آرنیوس در همین است). نظریه '''آرنیوس''' در تصحیح و تکمیل نظریات [[آنتوان لاووازیه]] و [[همفری دیوی|سر همفری دیوی]] مطرح شد. قبل از [[سوانت آرنیوس]] و در حدود سال
'''لوری-برونستد''': اسید گونه‌ای است که در واکنش شیمیایی پروتون (یون+H) می‌دهد و باز گونه‌ای است که در واکنش شیمیایی پروتون (یون+H) می‌پذیرد. [[مارتین لوری|لوری]] و [[یوهانس نیکولاس برونستد|برونستد]] این تعریف را بیان کردند، که از آن بر خلاف تعریف آرنیوس می‌توان در محیط غیر آبی هم استفاده کرد.▼
▲بازها موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون -OH(یون هیدروکسید) آزاد می‌کنند. این تعریف فقط به موادی محدود می‌شود که در آب قابل حل باشند (یکی از اشکالات مدل اسیدی آرنیوس در همین است). حدود سال ۱۸۰۰، شیمی‌دانان [[فرانسه|فرانسوی]] از جمله [[آنتوان لاووازیه]]، تصور می‌کرد که تمام اسیدها دارای [[اکسیژن]] هستند. شیمی دانان [[انگلیس|انگلیسی]] از جمله [[همفری دیوی|سر همفری دیوی]]، معتقد بود که تمام اسیدها دارای [[هیدروژن]] هستند. شیمی‌دان [[سوئد|سوئدی]]، [[سوانت آرنیوس]]، از این عقیده برای گسترش تعریف اسید استفاده نمود.
'''لوییس''': اسیدها موادی هستند که در واکنش‌های شیمیایی پیوند داتیو می‌پذیرند. بازها موادی هستند که در واکنش‌های شیمیایی پیوند داتیو می‌دهند. تعریف لوییس را با نظریه [[اوربیتال مولکولی]] هم می‌توان بیان کرد. به طور کلی، اسید می‌تواند یک جفت الکترون از بالاترین اوربیتال خالی در پایین اوربیتال خالی خود دریافت کند. این نظر را [[گیلبرت لوییس]] مطرح کرد. با اینکه این تعریف گسترده‌ترین تعریف است. تعریف لوری-برونستد کاربرد بیشتری دارد. با استفاده از این تعریف می‌توان میزان قدرت یک اسید را هم مشخص نمود. از این مفهوم در [[شیمی آلی]] هم استفاده می‌شود (مثلاً در [[کربوکسیلیک اسید]]).▼
▲'''لوری-برونستد''': اسید گونه‌ای است که در واکنش شیمیایی پروتون (یون+H)می‌دهد و باز گونه‌ای است که در واکنش شیمیایی پروتون (یون+H)می‌پذیرد. [[مارتین لوری|لوری]] و [[یوهانس نیکولاس برونستد|برونستد]] این تعریف را بیان کردند، که از آن بر خلاف تعریف آرنیوس می‌توان در محیط غیر آبی هم استفاده کرد.
▲در مقابل، [[قلیا|بازها]] موادی با مزهٔ [[گس]]-تلخ
▲بازها موادی هستند که در واکنش‌های شیمیایی پیوند داتیو می‌دهند. تعریف لوییس را با نظریه [[اوربیتال مولکولی]] هم می‌توان بیان کرد. به طور کلی، اسید می‌تواند یک جفت الکترون از بالاترین اوربیتال خالی در پایین اوربیتال خالی خود دریافت کند. این نظر را [[گیلبرت لوییس]] مطرح کرد.
== نام‌گذاری ==
| |||