سم‌شناسی شغلی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰:
درنخستین سدهٔ پس از میلاد، [[پلنی]] که یک دانشمند رومی بود، یک ماسک تنفسی از مثانهٔ گوسفند ساخت و کاربرد آن را برای کار در معادن پیشنهاد کرد.<ref>چوبینه، علیرضا-امیرزاده، فرید، کلیات بهداشت حرفه‌ای، انتشارات دانشگاه علوم پزشکی شیراز،۱۳۸۷:ص۱۷</ref>
 
درقرن شانزدهم [[آگریکولا]] و [[پاراسلسوس]] آثاری در باره اثرات [[سمی]] کارگران ذوب آهن، فلزات و کار در [[معدن]] و [[مسمومیت]] [[جیوه]] به جای گذاشته اند. کتاب آگریکولا در سال ۱۵۵۶ یک سال پس از مرگ او و کتاب پاراسلوس در سال ۱۵۶۷ منتشر گردید. جملهٔ معروف پاراسلوس در مورد مواد سمی پایه و اساس علم سم شناسی را بنا نهاد. همهٔ مواد [[سمی]] هستند و هیچ چیز وجود ندارد که خاصیت سمی نداشته باشد تنها میزان دوز است که باعث ایجاد تفاوت بین یک مادهٔ سمی و و غیر سمی می‌شود.
 
در سال ۱۹۱۸،[[آلیس هامیلتون]] بررسی‌های گستردهه ای در زمینه سم شناسی شغلی ، به ویژه مسمومیت با فسفر سفید در صنایع کبریت سازی و مسمومیت با سرب انجام داد.