الفبای عربستانی جنوبی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۲:
'''الفبای عربستانی جنوبی باستان''' یا '''یمنی باستان''' یا '''''المُسنَد''''' شاخهای از [[الفبای نیاسینایی]] میباشد که در [[سده ۹ (پیش از میلاد)]] پدیدآمد.
این الفبا در زمان باستان برای نگارش [[زبان عربی جنوبی]] در [[یمن]] و گویشهای [[زبان صبایی|صبایی]]، [[زبان قطبانی|قطبانی]]، [[زبان حدرامی|حدرامی]]، [[زبان مینایی|مینایی]]، [[زبان حمیاری|حمیاری]] و [[زبان نیاحبشی-سامی]] در [[دمت]] به کار بردهمیشد. این دبیره در آغاز در سده نهم پیش از میلاد در [[اکله گزی]] در [[اریتره]] و در [[سده ۸ (پیش از میلاد)]] در [[یمن]] و [[بابل (دولتشهر)|بابل]] پدیدار گشت. این دبیره در [[۵۰۰ (پیش از میلاد)]] به برنایی رسید و تا [[سده ۷ (میلادی)]] به کار میرفت. در این زمان [[الفبای عربی]] جایگزین آن شد. در [[اتیوپی]] این الفبا برناتر شده و [[الفبای گعز]] را ساخت. ریخت شکسته این دبیره با نام خط زبور حروف کوچک عربی جنوبی برای نگارش روزانه بر روی چوب کاربرد داشت.
== ویژگیها ==
|