داسو میراژ ۳: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←تاریخچه ساخت: اصلاح املایی با استفاده از AWB |
|||
خط ۱۳:
|شعاع عملیاتی=
|وضعیت کنونی=فعال
|کشورهای اصلی بکارگیرنده=نیروی هوایی فرانسه، نیروی هوایی پاکستان، نیروی هوایی
|سایر کشورها=
|تولیدشده از تاریخ=
خط ۲۳:
'''داسو میراژ ۳''' {{به فرانسوی|Dassault Mirage III}} یک [[جنگنده]] [[مافوق صوت]] است که در میانه‌های دهه ۱۹۵۰ در [[شرکت هوانوردی داسو]] در [[فرانسه]] طراحی شد. میراژ ۳ یکی از موفقترین هواپیماهای جنگنده تاریخ بوده‌است و به نیروهای هوایی بسیاری از کشورهای دنیا فروخته شده‌است. تولید میراژ بیش از یک دهه ادامه داشت و در مجموع ۱۴۲۲ فروند از آن تولید شد.
طراحی انعطاف‌پذیر میراژ ۳ موجب شد تا مدل‌های مخصوص شناسایی، آموزشی و [[جنگنده زمینی|حمله زمینی]] آن و
علاوه بر فرانسه کشورهای استرالیا، بلژیک و سوئیس نیز با مجوز داسو به تولید داخلی این هواپیما اقدام کردند و اسرائیل، کلمبیا، اسپانیا، برزیل، آرژانتین، شیلی، ونزوئلا، لبنان، آفریقای جنوبی، جمهوری دموکراتیک کنگو، مصر، گابن، لیبی، پاکستان، پرو و امارات متحده عربی هم این جنگنده را خریداری کردند. [[نیروی زمینی پاکستان]] هنوز هم ناوگان میراژ اف۳ خود را عملیاتی نگه داشته‌است و در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰ با خرید میراژهای دست دوم فرانسه، استرالیا، لیبی و لبنان آن را بزرگتر کرده و به ۱۵۶ فروند رساند. البته قرار است در سال ۲۰۱۵ این جنگنده با جنگنده‌های جدید چینی-پاکستانی [[جی اف-۱۷ ثاندر|جی‌اف-۱۷]] جایگزین شوند.
خط ۳۹:
پاسخ شرکت داسو محدود شد به جنگنده‌ای مشابه MD.۴۵۲ که از بال‌های دلتای قوس دار برخوردار بود و یک موتور آرمسترانگ MD۳۰آر هر یک با رانش ۶۱/۹ کیلو نیوتون در آن تعبیه شده و همچنین دم این هواپیما حذف شده بود.
امّا مشکلاتی بر سرراه این جنگنده بود. پیکربندی دلتا شکل آن، محدودیت‌هایی برای جنگنده ایجاد می‌نمود. این پرنده، تثبیت کافی آیرودینامیکی در طول پرواز نداشت و برای بلند شدن از زمین باید مسافتی طولانی طی می‌نمود و هنگام نشستن باید سرعت بالایی را اعمال
اولین پرواز این جنگنده بعد از طراحی مجدد در ۲۵ ژوئن ۱۹۵۵ انجام شد. موتور قوی تر و بدون پس سوز، با نیرودهنده‌های موشکی در اطراف موتور به‌جای نیرودهنده قبلی جایگزین شد و نام میراژ ۱ برای این جنگنده منظور گردید. میراژ ۱ در اواخر سال ۱۹۵۵ توانست به سرعت ۱/۳ ماخ بدون راکت و سرعت ۱/۶ ماخ با راکت‌های نیرودهنده برسد.
با این حال، جنگنده میراژ ۱ تنها قابلیت رهگیری و حمل [[موشک هوابه‌هوا|موشک‌های هوابه‌هوا]] را داشت. اما نیروی هوایی فرانسه مایل به سوار کردن بمب‌های قوی مثل MK۸۲بر روی این جنگنده
حدود یکسال بعد، شرکا داسو تصمیم به ساخت جنگنده‌ای با نام میراژ ۲ گرفت. موتورهای اولیه این هواپیما، موتور TORBOMECA GABIZO با رانش ۲۴۲۶ پوند در نظر گرفته شد. اما این موتور رسیدن به پروازی سریع را برای هواپیما محدود کرده بود و در واقع در آزمایش‌های اولیه قبل از ارتقا، حتی قابلیت تاکسی کردن مناسبی هم به این هواپیما نمی‌داد. علت هم آن بود که این هواپیما ۳۰ درصد بزرگتر از میراژ ۱ بود. در نتیجه موتور ساخت شرکت SNECMA از نوع ATAR با رانش ۲/۴۳ [[کیلو نیوتون]] جایگزین موتور قبلی شد. این موتور مشتق شده از موتور BMW ۰۰۳ آلمانی مورد استفاده در جنگ جهانی دوم بود. بعد از انجام آزمایش‌های، مشکلات شناسایی شد و طراحی مجددی صورت گرفت.
خط ۴۹:
این طراحی مجدد، میراژ ۳ نام گرفت. نمونه آزمایشی این هواپیما در ۱۷ نوامبر ۱۹۵۶ پرواز کرد. فرق عمده این جنگنده با مدل قبلی در مخروطی بودن شکل دماغه و بهبود ورودی‌های موتور بود. استفاده از موتور موشکی SEPRدر سپتامبر ۱۹۵۷ سرعت این جنگنده را به ۱/۸ ماخ رساند که این موفقیت بزرگی برای فرانسه بود.
موفقیت در میراژ ۳ منجر به سفارش ۱۰ فروند از مدل S-۱ آن شد. این مدل با مدل اولیه میراژ ۳ تفاوت‌های زیادی داشت. مدل S-۱ ۲ متر
مدل A میراژ ۳ در مه ۱۹۵۸ بوسیله موتور AVON ساخت رولز رویس با نیروی رانش ۱/۷۱ کیلونیوتون توانست به سرعت ۲/۲ ماخ دست پیدا کند.
مدل O این میراژ در سال ۱۹۶۱ ساخته شد، اما
== نگارخانه ==
| |||