هواگرد شناساگریز: تفاوت میان نسخه‌ها

گاهی از اصطلاح '''هواپیمای رادارگریز''' نیز در اشاره به این نوع هواپیماها استفاده می شودمی‌شود اما باید توجه داشت که هرچند رادارگریزی (به معنی کاهش انتشار و انعکاس امواج راداری) یکی از مهمترین ویژگی‌های هواپیماهای پنهان‌کار است اما برای کاهش احتمال کشف هواپیما توسط دشمن کاهش بازتاب حرارتی، صوتی و بصری نیز لازم است. البته باید توجه داشت که هنوز هیچ هواپیمایی وجود ندارد که به طور کامل برای تمام دستگاه‌های راداری نامرئی باشد، اما فناوری‌های پنهان‌کاری به‌کار رفته در این نوع هواپیماها تشخیص یا ردگیری آنها را بسیار دشوار می‌کنند و به این ترتیب احتمال تشخیص هواپیما توسط رادار دشمن کاهش یافته و در نتیجه احتمال اصابت موشک‌های هدایت راداری به آن نیز کاهش پیدا می‌کند.

مهمترین چالش در طراحی هواپیماهای پنهان‌کار این است که پنهان‌کاری و [[آئرودینامیک]] دو قطب مخالف در طراحی هواپیماها هستند. یعنی تمهیداتی که برای برای پنهان‌کار شدن هواپیما اندیشیده می‌شود، ویژگی‌های آئرودینامیکی هواپیما مثل سرعت، [[مانورپذیری]] و بهره‌وری در مصرف سوخت را تضعیف کرده و با گرانتر و پیچیده‌تر شدن هواپیما صرفه اقتصادی و قابلیت‌های رزمی آن را کاهش می‌دهد.

== تاریخچه ==

احتمالاُ آلمانی‌ها در [[جنگ جهانی دوم]] برای نخستین بار به فکر ساخت چنین هواپیمایی افتادند و طرحی برای ساخت چنین هواپیمایی با نام ''هورتون هو ۲۲۹'' داشتند.

== ویژگی هاویژگی‌ها ==

این [[فناوری]] تاکنون نتوانسته هواپیمایی را به طور کامل پنهان‌کار یا رادار گریز نماید؛ بلکه تنها شناسایی هواپیما را سخت‌تر می‌کند. به عبارت دیگر فقط مقدار کمی از امواج به سمت فرستنده بر می‌گردد. بدنه هواپیماهای پنهان‌کار به گونه ایگونه‌ای طراحی شده اندشده‌اند که امواج رادار را می‌شکنند. در نتیجه این هواپیماها توانایی رادارهای متعارف را برای شناسایی و تعقیب مؤثر خود محدود می‌کنند.

موتور این نوع هواپیماها صدای کمی تولید می‌کند و موتورها به طوری خنک می‌شوند که از زمین توسط گیرنده امواج [[فروسرخ|مادون قرمز]] شناسایی نشوند. بخارات خروجی گرم پیش از خروج درون محفظه‌ای خنک می‌شوند و در نتیجه علائم مادون قرمز هواپیما به حداقل می‌رسد.

طراحی بدنه هواپیما نیز خود تاثیرتأثیر بسیاری در منحرف کردن امواج رادار دارد. بطوری که برخی از انوع خاص هواپیماها، مانند اف-۱۱۷ به دلیل شکل ظاهری که داشتند، سیگنالهای [[رادار]] را به طور عمودی از منبع منحرف می‌کردند و مانع رسیدن آنها به مرکز هواپیما می‌شدند. همچنین در هواپیماهای پیشرفته مانند اف-۲۲ رپتور، این کار با جایگزینی فلزات با [[کامپوزیت]] انجام می‌شود.

پوشش بدنه این نوع هواپیماها غالباً بواسطه استفاده از ترکیب‌هایی است که جذب‌کننده بسیار قوی [[امواج الکترومغناطیس]] هستند. ماده رنگ‌آمیزی و لایه‌های بدنه از طریق تداخل و ضعیف کردن امواج این کار را انجام می‌دهند. لازم بهاست ذکر استشود که استفاده از این ماده هزینهٔ نگهداری هواپیما را چندین برابر می‌کند. همچنین غالب رنگ بکار رفته در بدنه این هواپیماها را رنگ‌های تیره تشکیل می‌دهند.

== منابع ==