مهاجرت مردمان ترک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مهاجرت مردمان ترک''' به گسترش [[ترک|ترکان]] از [[آسیای مرکزی]] به خاور میانه و اروپا و بین سده‌های ۶ و ۱۱ میلادی می‌پردازد. این گسترش توسط قبایل [[هون]] با هویت احتمالی ترک آغاز شد قبایل [[نیاترک]] (به انگلیسی Proto-Turkic) ریشه تاریخی‌شان به منطقه شرق دور از جمله شمال چین و [[مغولستان داخلی]] بازمی‌گشت. قبایلی که به‌طور قطع ترک شناخته می‌شدند بین سده‌های ۶ و ۱۰ میلادی در آسیای مرکزی ساکن بودند. [[ترکان سلجوقی]] در سده ۱۱ میلادی به ایران(بخصوص خراسان کوچک ) و آذربایجان و آناتولی یورش بردند و به‌مرور در آنجا ساکن شدند که در نهایت به ایجاد دولت-ملت ترکیه در [[آناتولی]] و حکومت هزارساله ترکها در ایران (غزنویان،سلجوقیان،خوارزمشاهیان ،ایلخانان ،قراقویونلو ها،تیموریان ،آق قویونلوها ،صفوی ها ،افشاریان و قاجاریان )منجر شد. قبایل دیگر ترک آسیای مرکزی نیز نهایتاً دولت‌هایی مثل [[قزاقستان]]، [[ازبکستان]]، [[قرقیزستان]] و [[ترکمنستان]] را تشکیل دادند. از دیگر قبایل ترک، [[اویغورها]] نیز اکنون بخشی از کشور چین و یاکوت‌ها نیز در [[یاقوتستان|جمهوری یاکوتستان]] روسیه ساکن هستند.