موریس دو ولامینک: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۶:
در سال ۱۹۰۵ ولامینک در نمایشگاه بحث‌برانگیز هنرمندان فوویسم در سالن پاییزی شرکت کرد. در این نمایشگاه بود که منتقد هنری [[:en:Louis Vauxcelles|لوئیس وکسل]] بعد از دیدن رنگهای تند موریس دو ولامینک، [[هانری ماتیس]] ،[[آندره دورن]]، [[آلبر مارکه]]، [[کیس فان دنگن]]، [[:en:Charles Camoin:|چارلز کامون]] و [[:en:Jean Puy|ژان پوی]] آنان را '' فوو'' (حیوان وحشی) نامید و چنین بود که [[جنبش]] آنان به همین نام عنوان یافت.<ref name="Gil Blas, 17 October 1905">[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k7522165g/f5.image Louis Vauxcelles, ''Le Salon d'Automne'', Gil Blas, 17 October 1905. Screen 5 and 6. Gallica, Bibliothèque nationale de France], {{ISSN|1149-9397}}</ref> به هر حال این سبک جدید با استقبال پرشوری نیز روبرو شد. گواه آن علاقه‌مندی به خرید آثار دو ولامینک توسط دلال هنری [[:en:Ambroise Vollard|امبروز ولارد]] بود این دلال هنری همچنین اولین نمایشگاه انفرادی او را نیزدر سال ۱۹۰۶ ترتیب داد.[http://www.maurice-de-vlaminck.com/ Maurice de Vlaminck]
 
در سال ۱۹۱۱ ولامینک به [[لندن]] رفت و و به نقاشی کردن در حوالی [[تیمز]] پرداخت. در سال ۱۹۱۳ او دگر بار به همراه آندره درن در شهرهای [[مارسی]] و [[مرتیگ]] به خلق آثار نقاشی پرداخت. او در طی [[جنگ جهانی اول]] در پاریس ماند و اشعاری سرود. سرانجام در Rueil-la-Gadelière دهکدهٔ کوچکی در جنوب غربی فرانسه اقامت گزید و ازدواج دوم او با با برت کمب سر گرفت. حاصل ازدواج آنان دو فرزند دختر بود. از سال ۱۹۲۵ او سفرهایی در فرانسه کرد ولی بیشتر نقاشیهایش از مناظر رودخانهٔ [[سن]] نزدیک پاریس بود. دو ولامینک از اینکه جنبش [[کوبیسم]] جای [[فوویسم]] را می‌گرفت ناراحت بود و [[پیکاسو]] را مقصر می‌دانست. در طی جنگ جهانی دوم او از [[آلمان]] بازدید کرد و بعد از بازگشتش در سال ۱۹۴۲ سخنرانی را در باب [[کوبیسم]] در مجلهٔ Comœdia منتشر کرد
 
دو ولامینک در ۱۱ اکتبر ۱۹۵۸ در [[:fr:Rueil-la-Gadelière|روی لا گادولیه]] در گذشت.