رامبرانت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۷۳:
اکنون به این نکته بپردازیم که، ازنظر جنبههای کاملاً هنری در تابلو مورد بحث، چه چیزهایی مشخص کننده سبک خاص رمبراند میتواند باشد؟
مهمترین و چشمگیرترین نشان خاص رمبراند در این تابلو، احساس نیرومند پدیدآوردن یک [[دراما|درام]] است. در اغلب تابلوهای لاستمن، [[نقاش]] لحظهای را برای نشان دادن اوج درام برگزیدهاست که لحظهای کلیدی و بسیار حساس است و نقاشان [[تاریخنگار]] همیشه مراقب بودهاند که در هر یک از تابلوهایشان چنین لحظه اوجگیری درام موجود باشد. لیکن در تابلوی ''سنگسارکردن استیون قدیس'' چنین مینماید که رمبراند راهی بهتر و مؤثرتر از آنچه بخاطر استادش رسیده بود یافتهاست: این فقط یک لحظه کلیدی محض نیست، بلکه لحظهای کلیدی است که به حد اعلای عمق و تأثیرگذاری خود رسیدهاست و، دراین تابلو، درست موقعی است که لحظهای بعد استیون قدیس در نتیجه اصابت قلوه سنگی پریشان میشود.
برخلاف لاستمن که غالباً چهرههای قهرمانان تابلوهایش را در یک چارچوب آرایش یافته با دکورهای لازم مصور میسازد، رمبراند چنین دکورهایی را به کنار میگذاردو چهرههای قهرمانان تابلو را کاملاً در پیش زمینه تابلو مینشاند و، بدین ترتیب، در سیمای
رمبراند با سبک خاص خود از مرزهای نقاشی با شیوه روایتگری بسی فراتر رفته و حتی مرزهای چنان نقاشی را که میتوان روایتگری دراماتیک نامید پشت سرنهاده بود. رمبراند لحظه قاطع درام را نقاشی میکرد؛ بنابراین، رمبراند نه نقاشی تاریخنگار یا روایتگر، بلکه درام نگاری جوان بود.<ref>سیمای رمبراند، ص ۸۶</ref>
|