تاریخ ادبیات فارسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←سامانیان: ابهامزدایی از سامانی با استفاده از AWB |
|||
خط ۲:
'''تاریخ ادبیات فارسی''' یا '''تاریخ ادبیات پارسی''' به بررسی تاریخی و جریانشناسی [[ادبیات]] [[زبان فارسی]] میپردازد. ادبیات فارسی پس از اسلام تاریخی هزار و صد ساله دارد. [[شعر فارسی]] و [[نثر فارسی]] دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند. برخی کتابهای قدیمی در موضوعهای غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در زمره آثار کلاسیک ادبیات فارسی جای گرفتهاند.
آوازه برخی شاعران و نویسندگان ایرانی از مرزهای [[ایران بزرگ]] فراتر رفتهاست. شاعران و نویسندگانی همچون [[فردوسی]]، [[سعدی]]، [[حافظ شیرازی]]، [[مولوی]]، [[خیام]] و [[نظامی گنجوی|نظامی]] شهرتی جهانی دارند. در میان چهرههای شناخته شده ادبیات معاصر پارسی در جهان میتوان به [[صادق هدایت]]، [[محمدعلی جمالزاده]]، [[هوشنگ گلشیری]] و [[جلال آل احمد]] در ادبیات داستانی و [[شهریار (شاعر)|شهریار]]، [[نیمایوشیج]] و [[احمد شاملو]] در چامه (شعر) اشاره کرد.
== ادبیات ایران پیش از اسلام ==
خط ۳۰:
=== سلجوقیان و خوارزمشاهیان ===
در زمان [[سلجوقیان]] و [[خوارزمشاهیان]] شاعران بزرگ چون [[اسدی]]، [[ناصرخسرو]]، [[قطران تبریزی]]، [[مسعود سعد سلمان]]، [[عمر خیام]]، [[امیرمعزی]]، [[انوری]]، [[خاقانی]]، [[نظامی گنجوی|نظامی]]، [[ازرقی]]، [[ادیب صابر]]، [[رشید وطواط]]، [[ظهیر فاریابی]]، [[جمالالدین اصفهانی]]، [[مجیر بیلقانی]]، [[ابوالفرج رونی]]، [[سیدحسن غزنوی]]، [[عبدالواسع جبلی]]، [[سنایی]]، [[عطار]]، [[مختاری غزنوی]]، [[عمعق بخاری]] و جز آنان ظهور کردند.
در نثر نمایندگانی مانند [[نظامالملک]] نویسنده [[سیاستنامه]]، [[قابوس بن وشمگیر]] مؤلف [[قابوسنامه]]، [[محمد بن منور]] نویسنده ''[[اسرارالتوحید]]''، [[عطار]] نویسنده ''[[تذکرةالاولیاء]]''، [[گردیزی]] مؤلف [[زینالاخبار]]، [[ابوالفضل بیهقی]] نویسنده ''[[تاریخ بیهقی]]''، [[راوندی]] نویسنده [[راحةالصدور]]، [[غزالی]] مؤلف [[کیمیای سعادت]]، [[نصرالله منشی]] مترجم ''[[کلیله و دمنه]]''، [[نظامی عروضی]] مؤلف ''[[چهار مقاله]]''، [[رشید وطواط]] نویسنده ''[[حدائقالسحر]]''، [[حمیدالدین بلخی]] نویسنده ''[[مقامات حمیدی]]''، [[اسماعیل گرگانی]] مؤلف ''[[ذخیره خوارزمشاهی]]'' (در طب) ظهور کردند.
|