فیلیپ میلر: تفاوت میان نسخه‌ها

میلر با دیگر گیاه‌شناسان مکاتبه داشت، و گیاهانی را از تمام بخشهای دنیا بدست آورد. بیشتر آنها را او برای اولین بار در انگلستان کاشت و به عنوان معرفی کنندهٔ آنها شناخته می‌شود. دانش او در مورد گیاهان زنده، که به خاطر آن به عنوان عضو انجمن سلطنتی انتخاب شد، از نظر وسعت در زمان حیات او بی‌نظیر بود.<ref>Frans A. Stafleu, reviewing the facsimile of ''The Gardeners Dictionary'' in ''Taxon'' '''18'''.6 (December 1969:713-715) p 713.</ref> میلر [[ویلیام آیتن]] را که بعدها سرباغبان باغ [[w:en:Royal Botanic Gardens, Kew|کیو]]شد و همین‌طور [[ویلیام فورسیث]] را که (فورسیثیا) [[w:en:Forsythia|یاس زرد]] به افتخار او نامگذاری شده است تربیت کرد. [[w:en:John Russell, 4th Duke of Bedford|دوک بدفورد]] برای نظارت بر هرس درختان میوه [[ووبورن، بدفوردشر|صومعه ووبورن]] با او قرارداد بست. کار میلر همچنین مواظبت از مجموعهٔ ارزشمند دوک از درختان آمریکایی بود، بویژه درختان همیشه سبز، که از دانه‌هایی رشد کرده بودند که با پیشنهاد میلر در بشکه‌هایی از پنسیلوانیا، مکان جمع‌آوری شدهٔ آنها توسط [[جان بارترام]]، فرستاده شده بودند.<ref>Le Rougetel 1986:32, quoting John Collinson's letter to the Duke of Bedford.</ref> از طریق کنسرسیومی با شرکت ۶۰ نفر از مشترکین، محتوی جعبه‌های بارترام درختهای آمریکایی مثل [[نراد (سرده)|نراد]] و [[کاج]] را به باغهای انگلیسی معرفی کرد.

 

 

== منابع ==

 

{{ترتیب‌پیش‌فرض:میلر، فیلیپ}}

[[رده:اعضای انجمن سلطنتی]]

[[رده:انگلیسی‌های اسکاتلندی‌تبار]]