وظیفه اصلی علم حدیث، شناخت روایت معتبر از غیر معتبر است.
گسترش و آموزش علم حدیث در مدرسه‌های [[سده‌های میانه]]، به فراگیری [[علوم رایانه]] در روزگار نوین همانند شده است.است؛<ref name="شفیعی کدکنی">{{یادکرد کتاب| نام خانوادگی = شفیعی کدکنی | نام = محمدرضا | پیوند نویسنده = محمدرضا شفیعی کدکنی| نام خانوادگی۲ = حاکم نیشابوری| نام۲ = ابوعبدالله | پیوند نویسنده۲ = ابوعبدالله حاکم نیشابوری | فصل = حاکم نیشابوری: نام و نسب خاندان | عنوان = [[تاریخ النیسابوریین]] | ترجمه عنوان = تاریخ نیشابور | سال = ۱۳۷۵ | ماه = بهار | سال اصلی = | ناشر = آگه | مکان = تهران | زبان = فارسی و عربی | شابک = ۹۶۴۴۱۶۰۲۰۷| صفحه = ۲۲ | صفحات = | در = پانوشتهٔ ۷ | گفتاورد = برای انسان عصر ما تصور اینکه «علم حدیث» مهمترین علم یک دوره از تاریخ باشد، قدری دشوار می‌نماید ولی می‌توان از راهِ تمثیل به چنین کسانی فهماند که همانطور که کامپیوتر، در شکل‌دهندگیِ ساختار اقتصادی و اجتماعی انسان عصر ما دارای نقش عمده است، در آن ایّام هم هم «محدثین» در شکل دادن ساختار جامعه بالاترین نقش را داشته‌اند}}</ref> اهمیّت علم حدیث و علوم پیرامونی آن تا آنجا بود که جز آن را «علم» تقلی نمی‌کردند. <ref name="شفیعی کدکنی" />
