سید محمدباقر خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار |
←تحصیلات: +منبع و ویرایش |
||
خط ۳۱:
== تحصیلات ==
دوران کودکی و نوجوانی‌اش در زادگاهش ([[خوانسار]]) در فراگیری علوم مقدماتی حوزه نزد پدر و جدش [[سید ابوالقاسم خوانساری (میرصغیر)]]، سپری شد.
او پس از وفات جدش به اصفهان رفت و مدتی نزد پدرش در اصفهان شاگردی کرد و ادامه تحصیلاتش را نزد [[محمدباقر شفتی]] گذراند و زمانی که به سن جوانی رسید، در سال ۱۲۵۳ به کربلا سفر کرد و در محضر [[سید ابراهیم موسوی قزوینی]] (فرزند محمدباقر و صاحب ضوابط الاصول)، ادامه تحصیل داد و در طول مدتی که در کربلا به سر می‌برد، با استادش ارتباط دوستانه‌ای برقرار کرد تا جایی که حتی پس از اینکه به اصفهان برگشت، با هم در ارتباط بودند.<ref>کتاب ''موسوعة طبقات الفقهاء''، نوشته ''اللجنة العلمیة فی مؤسسة الإمام الصادق (علیه السلام)''، جلد ۱۴ صفحهٔ ۶۱۰</ref>
او در اصفهان در محله چهارسوی شیرازی‌ها ساکن شد و همین موضوع سبب شد که از سوی مردم و علما، لقب ''چهارسوقی'' به او بدهند. وی در آنجا به تدریس و نوشتن روی آورد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، جلد ۱، صفحهٔ ۶۶۴۱</ref>
در اصفهان در درس استادانی چون [[محمدتقی رازی]] (صاحب ''حاشیه بر معالم'')، [[سید صدرالدین عاملی]]، [[محمدابراهیم کلباسی]] (صاحب ''اشارات الاصول'')، [[سید حسن مدرس]]، سید محمد بن عبدالصمد شهشهانی، ''سید محمدباقر بن محمدتقی رشتی اصفهانی'' مشهور به ''حجة الإسلام'' و پدرش شرکت کرد.<ref>علمای بزرگ شیعه، از کلینی تا خمینی، ص ۳۰۴؛ روضات الجنات، ج ۱، ص ۳ مقدمه.</ref>
از جمله شاگردان وی [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] (صاحب عروةالوثقی) است<ref>مدرس تبریزی، جلد ۶، صفحهٔ ۳۹۲</ref><ref>موحد ابطحی، جلد ۲، صفحه ۲۴۶–۲۴۷</ref>
== هجرت به نجف اشرف ==
| |||