نظام نیمه‌ریاستی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال‌های اخیر کشورهای متعدد دیگری نیز این الگو را برای نظام‌های حکومتی خود به کار گرفتند. پس از فروپاشی [[بلوک کمونیستی]] شکل‌هایی از نظام نیمه‌ریاستی در قانون اساسی جدید برخی از کشورهای کمونیستی سابق اتخاذ شد و برخی کشورهای آفریقایی به این سیستم حکومتی روی آوردند.<ref name="web.archive.org" />

نظام حکومتی فعلی ایران [[جمهوری اسلامی ایران]] مدلی منحصربه‌فرد محسوب می‌شود که به نظام نیمه‌ریاستی شباهت دارد. اولین [[قانون اساسی ایران]] پس از انقلاب ۱۳۵۷ دقیقاً از الگوی فرانسوی پیروی کرده و یک نظام تفکیک قوای سه قوه‌ای<ref>در قانون اساسی ایران به جای تفکیک قوا از «استقلال قوا» استفاده شده است، چراکه تفکیک قوا مخصوص نظام‌های ریاستی است در حالی‌که مشروعیت حاکمیت در قانون اساسی ایران از طریق نظام ولایت فقیه و امامت امت به سه قوه سرایت می‌کند.</ref> را با حضور نخست‌وزیر و هماهنگ‌کنندگی رئیس‌جمهور ایجاد کرد. با این تفاوت که [[ولی فقیه]] به جای رئیس‌جمهور بالاترین مقام سیاسی کشور محسوب می‌شد. معایب این نظام باعث شد تا ایران در [[همه‌پرسی بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|بازنگری قانون اساسی ۱۳۶۸]] با حذف مقام نخست‌وزیری تغییراتی را در سیستم حکومتی خود اعمال کند.<ref name="ReferenceA" />