تقی‌الدین مقریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

پدر مَقریزی، از محله‌ای به‌نام مَقارزه از بعلبک بود که به مصر مهاجرت کردند. تقی‌الدین در [[۱۳۶۴ (میلادی)|۱۳۶۴]]/ [[۷۷۶ (قمری)|۷۷۶]] در قاهره به‌دنیا آمد. ابتدا به پیروی پدربزرگش حنفی بود، اما پس از درگذشت او به فقه شافعی روی آورد. سپس به مذهب ظاهری گرایش پیدا کرد. در سال [[۱۳۸۷ (میلادی)|۱۳۸۷]]/ [[۷۸۹ (قمری)|۷۸۹]] به حج رفت. آنجا از علمای حجاز علم آموخت و پس از بازگشت از حج، قاضی شافعیان مصر شد. به منصب محتسب قاهره و منطقه دلتا نیز رسید. واعظ مسجد عمرو عاص شد و پیشوای مسجد حاکم گشت. مدرس حدیث در مدرسه یمدرسهٔ مؤیدیه نیز برگزیده شد. پس از سال ۸۷۰ قمری، در خانه‌اش برنشسست و به تألیف همت گماشت. در سال [[۱۴۳۱ (میلادی)|۱۴۳۱]]/ [[۸۳۴ (قمری)|۸۳۴]] دوباره همراه خانوده‌اش به حج رفت. مقریزی پس از یک دوره بیماری طولانی، در ۲۷ رمضان [[۸۴۵ (قمری)|۸۴۵]] در قاهره درگذشت.