علی تجویدی در سال ۱۵ آبان ۱۲۹۸ (۱۵ آوریل ۱۹۱۹) در کوچه ظهیرالاسلام، [[تهران]] زاده شدشد، ولی اصالتاً اصفهانی می‌باشندبود. آموختن موسیقی را از کودکی نزد پدرش [[هادی‌خان تجویدی]] که در نقاشی از شاگردان طراز اول [[کمال‌الملک]] و در موسیقی از شاگردان مستعد [[درویش خاندرویش‌خان]] بود آغازکردآغاز کرد. پس از مدتی نزد ''ظهیرالدینی'' به فراگیری [[فلوت]] پرداخت. از ۱۶ سالگیشانزده‌سالگی نزد [[حسین یاحقی]] به آموزش [[ویولن]] پرداخت و پس از دو سال به محضر درس [[ابوالحسن صبا]] راه یافت و به مدت هشت سال در مکتب او به فراگیری ویلنویولن و سه‌تار پرداخت. در ضمن مدتی نیز در کلاس درس چند نوازنده ویولن کلاسیک با شیوه نوازندگی غربی آشنایی یافت. پس از آن با راهنمایی صبا، به محفل هنری [[محمد ایرانی مجرد]] راه یافت و با بسیاری از هنرمندان بزرگ آشنا شد و از خرمن هنر اساتید گرانقدری چون [[محمد ایرانی مجرد]]، [[اسماعیل قهرمانی]]، [[سید حسین طاهرزاده]] و [[رکن‌الدین مختاری]] که به آن محفل آمد و شد داشتند، بهره برد. او استاد هنرمندانی چون [[هایده]] و [[حمیرا]] نیز بوده‌است.
تجویدی یکی از برجسته ترینبرجسته‌ترین شاگردان استاد صبا بود و در غیبت ایشان کلاس استاد را اداره میکردمی‌کرد. او استاد مسلم ویلنویولن بود و سالهاسال‌ها در هنرستان موسیقی در رشته ویلنویولن تدریس میکردمی‌کرد. آثار بیشماریبی‌شماری از نواخته هاینواخته‌های ایشان در برنامه هایبرنامه‌های ساز سلو و گلهایگل‌های رنگارنگ و سایر برنامه هایبرنامه‌های موسیقی رادیو ایران موجود است. او در رشته نوازندگی خود صاحب سبکی منحصربفردمنحصربه‌فرد بود . قدرت آرشه و تکینکتکنیک برجسته او در بکارگیریبه‌کارگیری از ظرائف موسیقی کلاسیک مثل پوزیسیونهایپوزیسیون‌های بالا تا نزدیک خرک و ارشه پرانی هایآرشه‌پرانی‌های مخصوص و پزیکاتو و استکاتو تحسین برانگیزتحسین‌برانگیز است.
علاوه بر نبوغ در نوازندگی ،نوازندگی، تجویدی با قریجه و ذوق سلیم در خلق آهنگهایآهنگ‌های اصیل ایرانی توانسته صدها ترانه زیبا را با صدای هنرمندان نامدار به اجرا دردرآورد. آورد.تجویدی با برجسته‌ترین خوانندگان زمان خود همکاری داشته و آثار بسیاری برای هر یکهریک نوشته است. با اینحالاین حال دوران اوج شکوفایی، خلاقیت و نیز شهرت وی به سال‌های همکاریشهمکاری‌اش با [[دلکش]] بر می‌گرددبرمی‌گردد. مثلث تجویدی، [[دلکش]] و معینی کرمانشاهی در سال‌های ۱۳۳۵–۱۳۴۰ را باید خالق بیادماندنی‌ترینبه‌یادماندنی‌ترین قطعات در موسیقی معاصر ایران دانست. جدای قابلیتهایاز قابلیت‌های حرفه‌ای و تکنیکی هر یکهریک از این سه تن در کار خودشان، رابطه عمیق عاطفی که در سالهایسال‌های دور میان این سه نفر شکل می‌گیرد را باید عامل اصلی خلق چنین آثاری بشماربه شمار آورد. همسر تجویدی در مصاحبه‌ای می‌گوید:{{گفتاورد|"درست همان روزی که دلکش فوت کرد، کسی از لندن با او تماس گرفت و چون من در خانه نبودم، با خودش صحبت کرده و خبر درگذشت او را به تجویدی داده بود. از آن روز به بعد تا سه هفته با هیچ کس حرف نزد.نزد، حتی یک کلام. تازگی‌ها حالش کمی بهتر شده است."<ref>http://vista.ir/article/219277</ref>}}
علاوه بر اینهااین‌ها زنده یادزنده‌یاد تجویدی دههاده‌ها ترانه جاودانه برای [[مرضیه]] ساخته که از آن جمله بایداست ترانه همیشه ماندگار سنگ خارا که شعر آن از [[رحیم معینی کرمانشاهی]] و تنظیم و ارکستراسیون آن از [[ روح اللهروح‌الله خالقی]] و با ارکستر بزرگ گلهااجراگل‌هااجرا شده و نیز ترانه هاییترانه‌هایی همچون ترانه رفتم که رفتم ،رفتم، شاید اگر امشب رود و بسیاری دیگر در زمره کارهای ارزشمند استاد تجویدی است.
وی در ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ (۱۵ مارس ۲۰۰۶) در سن ۸۶ سالگی به بیماری سرطان پروستات درگذشت.
