بازی‌های مسخره (فیلم ۱۹۹۷): تفاوت میان نسخه‌ها

| کارگردان = [[میشائلمیشائیل هانکه]]

| نویسنده = میشائلمیشائیل هانکه

| انتشار = {{Film date|۱۹۹۷|۰۵|۱۴|}}

| مدت =۱۰۹ ۱۰۹ دقیقه

'''''بازی‌های مسخره''''' {{انگلیسی|Funny Games}} فیلمی است به کارگردانی [[میشائلمیشائیل هانکه]]، کارگردان اتریشی، که در سال ۱۹۹۷ ساخته شد. داستان فیلم درباره دو دیوانه است که پدر و مادر و کودکی را گروگان می‌گیرند و برای تفریح آنها را به انجام بازی‌های [[سادیسم|سادیستی]] وامی‌دارندوا می‌دارند.<ref>HOLDEN</ref>

فیلم ''بازی‌های مسخره'' به رابطه تماشاگر با خشونت و خشونت بصری‌ای که تماشگر فیلم مصرف می‌کند می‌پردازد. در این فیلم، قواعد ژانر [[تریلر]] به چالش کشیده می‌شود. بخش بزرگی از خشونت فیلم در واقع دیده نمی‌شود، بلکه بیننده از طریق صداهایی که می‌شنود یا واکنش بازیگران، به اتفاقی که در صحنه رخ داده پی می‌برد. شخصیت‌های شرور فیلم شباهتی با شخصیت بد کلیشه‌ای فیلم‌های دیگر ژانر ندارند. فاجعه یا اتفاق ناگواری در کودکی آنها را به سمت خشونت سوق نداده‌است. آنها خشونت می‌کنند چون حوصله‌شان از زندگی معمولی کسالت‌بار طبقه متوسط سر رفته و چون قادر به خشونت‌اند. فیلم به شیوه‌ای واقع‌گرایانه واکنش‌های خانواده قربانی را نمایش می‌دهد. در جایی از فیلم، که پسر کوچک کشته شده و مردان جوان ظاهراً خانه را ترک کرده‌اند، زن و شوهر قاعدتاً می‌توانند فرار کنند، اما بر خلاف انتظار آنها مدتی طولانی به حال خود باقی می‌مانند. آنها بیش از آن آسیب‌دیده و تحقیر شده‌اند که بتوانند حرکتی بکنند. در جایی دیگر فیلم‌ساز درک مخاطب از واقعیت را مورد پرسش قرار می‌دهد و به او یادآوری می‌کند چیزی که در حال تماشای آن است صرفاً یک فیلم است. مردان جوان رو به دوربین از مخاطب می‌پرسند که آنها چه فکر می‌کنند؟ آیا به نظر مخاطب، این خانواده شانسی برای زنده ماندن دارد؟ وقتی آنا تفنگ را می‌قاپد و به پیتر شلیک می‌کند، پل صحنه را به عقب برمی‌گرداند و سیر اتفاقات فیلم را عوض می‌کند. <ref>Patterson</ref> وقتی آنا می‌پرسد چرا یک‌باره آنها را نمی‌کشند؟ پل جواب می‌دهد که در آن صورت لذت همه ما زایل خواهد شد. پاسخی که پل درمورد خشونت فیلم می‌دهد «لذت» است. که به اندازه هر پاسخ دیگری پوچ است اما در واقع فیلم‌هایی از این دست دقیقاً به منظور سرگرمی، لذت و تفریح مخاطب ساخته می‌شوند. هدف غایی سرگرمی در رسانه‌های جمعی همین لذت است.<ref>Laine</ref>