پردازنده چندهستهای: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش 2.191.75.150 (بحث) به آخرین تغییری که Dalba انجام داده بود واگردانده شد |
|||
خط ۱:
[[پرونده:Dual Core Generic.svg|بندانگشتی|190px|نمودار یک پردازندهٔ دو هستهای]]
[[پرونده:E6750bs8.jpg|بندانگشتی|150px|یک پردازندهٔ دوهستهای Core 2 Duo E6750 [[اینتل]]]]
'''
▲با تشکر از اقای خالقی و اقای کاظمی[[پرونده:Athlon64x2-6400plus.jpg|بندانگشتی|150px|یک پردازندهٔ دوهستهای Athlon X2 6400+ [[ایامدی]]]]
▲'''1پردازندهٔ چند هستهای ''' از اجزای [[رایانش|رایانشی]] و محاسباتی است که دو یا چند [[پردازنده]] مستقل واقعی (به نام «هسته») دارد، که واحدهایی برای خواندن و اجرای دستورالعملهای برنامه هستند. این دستورالعملها عموما دستورالعملهای معمولی CPU از قبیل اضافه کردن، انتقال دادهها، و انشعاب است، اما هسته های متعدد می توانند در همان زمان دستورالعمل های بیشتری را اجرا کنند که موجب افزایش سرعت کلی برای برنامه های تابع [[رایانش موازی]] میشود. تولید کنندگان معمولا هستهها را بر روی یک قطعه [[مدار مجتمع]] (IC) ادغام میکنند، و یا بر روی چند قطعه در یک بسته تراشه عرضه میکنند.
== توسعه ==
سطر ۶۴ ⟵ ۶۱:
== پردازندههای دو هستهای AMD و Intel ==
اینتل و ای. ام. دی تولید کنندههای اصلی ریز پردازندهها هستند.
اینتل تعداد زیادی پردازنده چند هستهٔ متفاوت
AMD دارای طیف Althon برای کامپیوترهای رومیزی Tution برای لب تاپها و Opteron برای سرویس دهندهها و ایستگاههای کاری است.
اگر چه Core 2 Due و Althon 64x۲ هر دو برروی یک پایهاند ولی ساختارهای آنها بسیار متفاوت اند.
سطر ۱۱۵ ⟵ ۱۱۲:
Intel در حال توسعه و اون (ایجاد کردن) مسیر سریع اتصالات است که پهنای باس آن ۲ بیت است که بین ۸/۴ و ۴/۶ گیگ هرتز در حال اجرا است. AMDهای جدید فرااتصالی ۳٫۰ یک پهنای باس ۳۲ بیتی دارند و در ۲/۵ گیگا هرتز اجرا میشوند یک نوع متفاوتی از اتصالات در imesh، TILE ۶۴’s دیده شدهاست که شامل پنج شبکه استفاده شده به منظور تکمیل کردن I/O و ارتباط حافظه خارج از تراشه میباشد. استفاده از ۵ شبکه توری، ساختار قطعه به ازای هر پهنای باند قطعه (یا هسته) تا ۲۸ ترا بیت بر ثانیه میدهد.
== نتیجه گیری ==
قبل از پردازندههای چند هستهای افزایش کارایی از یک نسل به نسل دیگری مثل افزایش فرکانس، خیلی ساده دیده میشد. وقتی که فرکانسهای بالا سبب میشدند که پردازندهها در سرعتی باعث افزایش اتلاف توان و اتلاف حرارت در سطوح زیان بار اجرا می شدند منسوخ شدند.
اضافه کردن هستههای چندگانه در خلال یک پردازنده، یک راه حل از اجرا در فرکانسهای پایین تر میدارد. اما مشکلات جدید جالبی را اضافه کرد. پردازندههای چند هستهای به منظور اینکه اتلاف توان معقولی اتلاف گرمای معقولی و پروتکلهای انسجام حافظه نهان دست یابند ساخته شدند.
اگر چه خیلی از مسائل حل نشده باقی ماند به منظور استفاده از پردازندههای چند هستهای با ۳ ظرفیت شامل برنامههای کاربردی روی سیستمهای چند نخی اجرا میشوند. تقریبا برنامههای کاربردی کمی وجود دارد که در هر سطحی از موازی سازی نوشته شدهاند (سیستمهای حافظه و شبکههای به هم متصل نیاز به بهبود دارند و همچنان هنوز مشخص نیست که آیا هستههای یکنواخت کاراترند یا هستههای ناهمگون.
با طرحهای زاید و گوناگون تقریبا غیر ممکن است که هر استانداردی را برای انسجام حافظه نهان، اتصالات داخلی و چینش آنها تنظیم کنیم. بزرگترین سختی که در آموزش تکنیکهای برنامه نویسی موازی (چون بیشتر برنامه نویسان در برنامه نویسی ترتیبی خیلی منظم هستند) و دوباره طراحی کردن برنامههای کاربردی جاری باقی میماند این است که روی سیستمهای چند هسته به طور بهینه اجرا کنیم.
پردازندههای چند هستهای یک اختراع مهم در طول زندگی ریز پردازنده هستند. توسط برنامه نویسان ماهر و توانا نوشتن برنامههای کاربردی چند هستهای موازی شده میتواند افزایش یابد. در این سالها ما بهبودی ای زیادی در این سیستمها میبینیم که این بهبودها برنامهها را سریعتر میکند و تجربهٔ محاسبات بهتری را فراهم میکند.
== منابع ==
|