کریمخان زند: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
با فرض حسن نیت ویرایش 109.230.92.2 (بحث) خنثیسازی شد: منبع لطفا. (تل) |
|||
خط ۳۷:
}}
'''کریمخان زَند''' (زادهٔ ۱۱۱۹ ه. ق. - درگذشتهٔ ۱۳ صفر ۱۱۹۳ ه. ق. در [[ملایر]]) فرمانروای [[ایران]] از (۱۱۶۳ تا ۱۱۹۳ ه. ق) و بنیانگذار دودمان [[زندیه]] بود. زندها
پس از مرگ [[نادر شاه افشار]] جانشینان او نزاعهای فراوانی نمودند. کشور ایران وارد مرحلهای از عدم ثبات سیاسی و اقتصادی شدیدی گردید و به دلیل عدم قدرت دولت مرکزی خوانین و حکام نواحی طغیان نموده و در صدد کسب قدرت بیشتر و رسیدن به منصب پادشاهی برآمدند. علی قلی خان، ابراهیم خان، شاهرخ و سلیمان دوم هر کدام مدت کوتاهی سلطنت کردند. [[احمدشاه درانی]] از سرداران افغانی نادر در شرق ایران، [[محمدحسن خان قاجار]] در [[استرآباد]] و [[آزادخان افغان]] در نواحی شمال ایران در صدد تشکیل حکومت و کسب قدرت بودند. در این آشفتگیها، کریم خان زند نیز در صدد کسب قدرت برآمد. او نواحی [[تویسرکان]] و [[کزاز]] را تصرف کرد و توانست محمد علی خان حاکم [[همدان]] و حسنعلی خان حاکم [[اردلان]] را شکست دهد و حامیانی پیدا کند. کریم خان پس از پیروزی بر دشمنان خود شهرت عظیم کسب نمود و عنوان «کریم خان» یافت. کریم خان بعد از پیروزیهای متعدد و کسب شهرت با [[علیمردان خان بختیاری]] متحد شد و بنا بر پیشنهاد علیمردان تصمیم گرفتند به [[ابوالفتح خان بختیاری]] حاکم [[اصفهان]] و [[عراق]] که منصوب [[شاهرخمیرزا]] افشار بود، حمله کرده و او را شکست دهند. متحدین توانستند ابوالفتح را شکست دهند، اما آنها بعد از این پیروزی پیمان اتحاد سه جانبهای منعقد نمودند تا برای نجات ایران از هرج و مرج چارهای بیندیشند. متحدین [[شاهاسماعیل سوم|ابوتراب]] نوهٔ مادری [[شاه سلطان حسین]] را با نام [[شاه اسماعیل سوم]] بر تخت نشاندند و مناصب را بین خود تقسیم کردند. علیمردان خان به علت سن کم شاه جدید نایب السلطنه او شد و همچنین کریم خان زند سردار کل سپاه و ابوالفتح خان نیز حاکم اصفهان شد. بعد از این پیمان کریم خان عازم فتح نواحی غربی ایران شد. هنگامی که وی مشغول فتوحات بود، علیمردان با استفاده از غیبت وی ابوالفتح خان حاکم اصفهان را کور و مقتول نمود و عمویش باباخان بختیاری را حاکم اصفهان نمود و خود عازم دفع صالح خان حاکم [[شیراز]] شد. علیمردان خان خود را پادشاه واقعی ایران میدانست و شاه اسماعیل سوم برایش آلت دستی بیش نبود.
خط ۴۵:
کریمخان توانست پس از فروپاشی حکومت [[نادرشاه افشار]]، تمام بخشهای مرکزی، شمالی، غربی و جنوبی ایران را تحت حکومت خود درآورد. همچنین برادر وی، [[صادقخان زند]]، نیز موفق شد در سال ۱۱۸۹ ه. ق. [[بصره]] را از امپراتوری [[عثمانی]] جدا کرده و به ایران پیوست نماید و از این طریق، نفوذ ایران را بر سراسر [[اروندرود]]، [[بحرین]] و جزایر جنوبی [[خلیج فارس]] مسلم گرداند.
کریمخان در دوران اوج حکومت خود تقریباً بر تمام ایران حکومت میکرد اما از تاجگذاری خودداری نمود و پس از پیروزی بر [[محمدحسن خان قاجار]] در دیوانخانه قدیم تهران [[بارعام]] داد و خود را '''وکیل الرعایا''' خواند.<ref>[http://www.allmuseums.com/golestan_museums.html] وبگاه موزه کاخ گلستان]</ref> برخی ایلهای
== اوضاع ایران مقارن ظهور کریم خان ==
خط ۶۰:
[[پرونده:Karim Khan Zand And His Courtiers.png|300px|بندانگشتی|کریم خان زند و درباریان. اولین نفر از سمت راست [[آزادخان افغان]] است. نقاشی ای از وی در طول زمان حضورش در دربار کریم خان]]
طایفهٔ زند از طوایف
در زمان [[عادل شاه]]، [[زندیه]] به خیال مراجعت اوطان اصلی اختیار خود را به دست یکی از سپاهیان قدیم نادری که [[توشمال|کریم توشمال]] نام داشت سپردند. کریم به یاری برادر خود [[صادقخان زند|صادق]]، زندیه را با وجود تعرضات اردوی علی شاه به خاک ملایر برگرداند و از این ایام ریاست ایل زند به عهده کریم خان نهاده شد.<ref name="تاریخ ایران- ص۴۵۱"/>
خط ۱۹۴:
[[پرونده:Monument+karim khan.jpg|بندانگشتی|راست|230px|تندیس کریمخان زند]]
محمدکریم خان (کریم خان زند) از تیرهٔ زند بگله بود. تیرهٔ زند بگله مهمترین تیرهٔ طایفهٔ زند به حساب میآمدهاست. واز اصلیترین طوایف مادها محسوب میشوندو طایفهٔ زند گروهی بودند با معیشت شبانی که از اراضی دامنهٔ زاگرس به دهستان پری و کمازان در نزدیکی ملایر کوچ کرده بودند.» زندها شاخهای از طوایف
* ایل خان
* توشمال
|