کوه شاه کی‌خسرو: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به همین مقدس بودن، در دورهٔ صفوی، [[شاه سلیمان]]، شمعدان‌هایی را برای غار پیشکش کرده بود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= |عنوان= | ناشر = http://aryabantravel.com/itinerary.php?t=1 |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>

 

[[رستم دستان]]، [[گودرز]]، [[گیو]]، [[بیژن]]، [[گستهم]]، [[فریبرز]]، [[طوس]] و مغراران از ایرانیان رو به کوه و دشت نهادند. همه رفتند جز طوس و گیو و فریبرز و بیژن که یک شبانه روز با کیخسرو بودند، به چشمه رسیدند شب را در آن جا ماندند. کیخسرو گفت فردا مرا نخواهید دید شما هم این جا نمانید. برف خواهد بارید و شما نابود خواهید شد. همراهان کیخسرو نشنیدند، شب را ماندند، صبح برخاستند شاه را ندیدند، برف باریدن گرفت و همه هلاک شدند، می‌گویند آن چشمه همان است که مستوفی آن را به چشمه کیخسرو نامیده، در پای راسوند و اکنون به نام بلاغ نزدیک به ده حک واقع است و آن کوه که کیخسرو در آن پنهان شده همین کوه گوره زار معروف به کوه شاه زنده است و آن دشت واقع در جاپلق موسوم به برفیان است.

اما خود کلمه شازند یا شاه زند و یا شاه زنده به زبان عامه شاه زنده معروف است و می‌گویند کیخسرو در این غار پنهان شده و روزی فریدون وار سر از غار بیرون کشیده و دنیا را پر از فر کیانی خواهد نمود. ابراهیم دهگان در ادامه افزوده است «به هر صورت اسم شازند اسم غار یا کوهی است بالای ده گوره زار و در سال ۱۳۱۷ خورشیدی به این ده اطلاق گردیده و اکنون جزء مشاهیر امکنه قرار گرفته است. در این جا بی تناسب نمی‌داند که نامی از گوره زار برده باشد، در حوالی ده چند گور است که سنگ‌های بزرگی بر آن افتاده، می‌گویند این قبور هفت‌گانه متعلق به سران لشکر کیخسرو بوده است که در این جا ماندند.