اسنوری استورلوسون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا
خط ۹:
|occupation=Lawspeaker, author, poet, historical, politician
}}
'''اسنوری استورلوسون''' (Snorri Sturluson) [[ادیب]]، [[مورخ]] و [[سیاست‌مدار]] [[ایسلند|ایسلندی]]، متولد [[۱۱۷۸ (میلادی)|۱۱۷۸]] و متوفی به تاریخ [[۲۳ سپتامبر]] [[۱۲۴۱ (میلادی)|۱۲۴۱]]، سه بار متوالی به عنوان سخنگوی [[پارلمان ایسلند]] برگزیده شد.
 
مهمترین اثر اسنوری بدون شک [[ادای منثور]]، یا [[ادای جدید]] است که از سه بخش اصلی به نام‌های: [[گیلفاگینینگ]]، [[اسکالدزکاپارمال]] و [[هتاتال]] تشکیل شده‌است. اسنوری همچنین اثری به نام [[هایمسکرینگلا]] دارد که تاریخ پادشاهی نروژ است. این کتاب با حکایت شاهان اسطوره‌ای در [[اینگلینگاساگا]] آغاز می‌شود و تا تاریخ نروژ در ابتدای قرون وسطی ادامه می‌یابد. همچنین با توجه به شباهت سبک نگارش، محققین اسنوری را نویسنده [[اگیلس‌ساگا]] می‌دانند.
 
به عنوان یک اسطوره‌نگار و اسطوره‌شناس، اسنوری را می‌توان پیرو مکتب [[اوهمریسم]] دانست. اسنوری در ادای منثور این نظریه را ابراز می‌کند که خدایان اسطوره‌ای ابتدا انسان، و در واقع رهبران نظامی کارآمد و مشهوری بوده‌اند که مدفن آنها تبدیل به اماکن محترمی شده‌اند. قبایل مختلف در هنگامهٔ سختی و جنگ شاهان و فرماندهان درگذشته خود را به یاری می‌خوانده‌اند و کم کمکم‌کم صورت واقعی این افراد به فراموشی سپرده شده و در انتها، شاه یا قهرمان درگذشته، به عنوان یک خدا در یادها ماندگار می‌شود. تا آنجا که وقتی قبیله‌ای به جنگ با قبیلهٔ دیگر می‌رفت، خدای خود را در جنگ با خدای قبیلهٔ دیگر می‌دید.
 
== منابع ==