'''مهندسی بهره‌برداری از منابع نفت و گاز''' یا {{انگلیسی|Production Engineeringengineering}} شاخه‌ای از [[مهندسی نفت]] می‌باشداست که به بررسی تولید از مخازن نفت و گاز و مشکلات متنابهمعتنابه آن می‌پردازد.
این دورهدورهٔ کارشناسی یکی از گرایشهای اصلی رشتهرشتهٔ مهندسی نفت و از دوره‌های عالی فنی، فنی-مهندسی می‌باشداست که هدف آن تربیت متخصصانی است که داریدارای توانایی و مهارت‌های لازم بری انجام طرح‌ها جهت اجرای روشهای بهینه برای بهره‌برداری از منابع نفت و گاز باشند.
این زیر شاخهزیرشاخه از مهندسی نفت معمولاً پس از به اتمام رسیدن کشف مخزن و حفاری آن به کار می‌آید و مهمترین کار یک مهندس نفت جلوگیری از افت فشار ناگهانی چاه به دلیل بهره‌برداری نامناسب و صیانت از مخزن جهت بهره‌برداری بیشتر می‌باشداست.
این دوره مبتنی بر دروس [[مکانیک شاره‌ها|مکانیک سیالات]] و [[دینامیک گازها،گازها]]، [[ترمودینامیک سیالات،سیالات]]، [[انتقال جرم،جرم]]، طرح و اقتصاد مهندسی، مهندسی مخازن، [[مهندسی حفاری]] و مهندسی بهره‌برداری است.
نقش و توانائیهائیتواناییهایی که دانشجویان پس از فارغ‌التحصیلی در این رشته کسب می‌کنند عبارتند از:
ارزیابی قابلیت تولید در مخازن و بررسی امکان‌پذیری روشهیروشهای بهره‌برداری موردنظر.
ارزیابی فنی-اقتصادی مخازن و تجهیزات آن.
طرح و اجریاجرای بهینهبهینهٔ عملیات بهره‌برداری.
تشخیص ویژگیها و چگونگی رفتار با چاههیچاه‌های گوناگون.
توجیه و انتخاب روش مناسب بری بهره‌برداری و ازدیاد برداشت با توجه به شریط فنی و اقتصادی.
صیانت از منابع نفت و گاز و ارائهارائهٔ روش هیروش‌های عملی بری افزیشافزایش طول عمر یناین منابع.
بررسی و ارزیابی اثر استراتژیک روش بهره‌برداری بر محیط زیست.
فارغ التحصیلانفارغ‌التحصیلان این دوره می‌توانند در بخش‌های مختلف مربوط به تولید و بهره‌برداری در کشور مشغول به فعالیت شده و سبب کارایی و بازده بالاتر این بخش از صنعت شوند و نقشی مؤثر در حل مشکلات فراروی تولید و بهره‌برداری از مخازن داشته باشند.
