عملگر مکانیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== عملگرهای نئوماتیکی ==

 

به منظور غلبه بر نیروی مقاوم در شیرهای بزرگتر و یا اختلاف فشارهای بیشتر، عملگرهای مقاومتری مورد نیاز است که این امر مستلزم استفاده از دیافراگم هایی با سطح بیشتر و فنرهای مستحکمتر می‌باشد. به همین علت، عملگرهای متنوعی با سایزهای مختلف برای یک شیر خاص طراحی و تولید می‌گردد. نحوه آرایش دیافراگم و فنر نسبت به یکدیگر، تعیین کننده نحوه عملکرد عملگر های Direct acfing و یا Reverse acting می‌باشد که می‌تواند شیررا برای حالت عادی Normally open یا Normally close مورد استفاده قرار دهد. واضح است ک قطع سیگنال هوا (از طرف کنترلر و پوزیشنر)، منجر به کاملاً باز و یا بسته شدن شیر با توجه به عملگر انتخابی خواهد شد. میزان سیگنال هوایی که غالبا جهت کنترل عملگرها استفاده می‌شود bar ۰/۲ –۱ می‌باشد. هنگام کالیبره کردن مجموعه شیر و عملگر در زمان شروع کار سیستم,، عمل تنظیم طوری صورت می‌گیرد که در صورت ارسال سیگنال ۰/۲ bar به عملگر، شیر در [[وضعیت طبیعی]] خود و دقیقاً در آستانه حرکت قرار بگیرد. درصورت افزایش این سیگنال، شیر حرکت کرده تا درسیگنال ۱bar به ماکزیمم وضعیت کاری خود برسد اختلاف فشار ناشی از گذر جریان از شیر نیز باعث اعمال نیرو به ساقه شیر می‌گردد که با توجه به نوع چیدمان فنر و دیافراگم در عملگر، ممکن است با نیروی هوا جمع شده و یا در برابر آن قرار گیرد؛ بنابراین به طور مثال اگر سیگنال ارسالی برابر ۰/۶bar باشد، انتظار اولیه این است که شیر درحالت %۵۰ قرار گیرد، در صورتی که عملاً این میزان کمتر و یا بیشتر خواهد بود. به همین جهت کالیبره کردن شیر در هنگام [[راه اندازی]] ضروری می‌باشد. البته با تنظیماتی که روی کنترلر انجام می‌شود، می‌توان حداقل و حداکثر بازوبسته شدن شیر و یا سرعت حرکت و محل قرارگیری شیر نسبت به سیگنال ارسالی و ... را تعیین نمود.