موریس اشر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
گسترش مقاله
گسترش مقاله
خط ۵۰:
 
ویژگی کارهای او استفاده اشکال و عملیات ریاضی است از جمله [[شیء غیر ممکن|اشیاء غیر ممکن]]، اکتشاف [[بی‌نهایت (ریاضی)|بی‌نهایت]]، [[انعکاس (ریاضی)|انعکاس]]، [[تقارن]]، [[ژرفانمایی (گرافیک)|ژرفانمایی]]، بریدن و یا امتداد اضلاع و زوایای چندوجهی‌ها، [[هندسه هذلولوی|هندسه هذلولی]]، و [[موزائیک‌کاری]]. اگر چه اشر را فاقد دانش ریاضی می‌دانند اما او با ریاضیدانانی چون [[جرج پولیا|جورج پولیا]]، [[راجر پنروز]]، و [[هارولد کوکستر]] تعامل داشت و مقالات ریاضی ایشان و همچنین نوشته‌های [[بلورنگاری|بلورنگار]] معروف [[فردریش هاگ]] را می‌خواند و به این وسیله تحقیقات خود در مورد موزاییک‌کاری را توسعه می‌داد.
 
هنر اشر نزد دانشمندان و ریاضیدانان، و همچنین در میان مردم عادی به خوبی شناخته شده است. افزون بر اینکه آثار او در انواع مقالات فنی استفاده می شود، کارهایش بر روی جلد بسیاری از کتاب‌ها و آلبوم‌ها نقش بسته است. او یکی از منابع الهام عمده [[داگلاس هافستادر]] در نگارش کتاب «[[گودل، اشر، باخ]]» در سال ۱۹۷۹ بود.
 
موریس اشر در [[۱۷ ژوئن]] [[۱۸۹۸ (میلادی)|۱۸۹۸]] در ''لی واردن'' مرکز [[فریسلاند|ایالت فریسلاند]] در بخش شمالی [[هلند]] پا به دنیا نهاد. او دورهٔ دبیرستان و بیشتر جوانیش را در آنجا گذراند. وی از [[سال]] [[۱۹۱۹ (میلادی)|۱۹۱۹]] تا [[۱۹۲۲ (میلادی)|۱۹۲۲]] تحت نظر [[جسورن موسکویتا]] در هارلم به تحصیل در رشتهٔ گرافیک پرداخت. اشر پس از پایان تحصیلاتش در این رشته، به دفعات بخصوص به [[ایتالیا]] به مسافرت پرداخت و از ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۵ در [[رم]] اقامت داشت. ظهور [[فاشیسم]] در این دوران، زندگی را در [[رم]] برای او بیشتر و بیشتر غیرقابل تحمل می‌ساخت، بنابراین در ژوئیه ۱۹۳۵ به ''شاتوداوراکس'' در [[سوئیس]] رفت. از ماه مه تا ژوئن ۱۹۳۶، او آخرین سفر مطالعاتی خود را که از سواحل [[ایتالیا]] تا [[اسپانیا]] بود با کشتی [[اقیانوس]]پیما اجرا نمود. در این سفر از روی [[معرق]]های [[الحمرا]] و مسجد ''لامزکویتا'' در [[کوردوبا]] به کپی‌برداری پرداخت. در ۱۹۳۷ به ''اوکل'' که نزدیک [[بروکسل]] بود رفت و در سال ۱۹۴۱ از آنجا به [[هلند]] برگشت تا در ''باژن'' اقامت گزیند. در ۱۹۷۰ به ''لارن'' رفت و در ۲۷ مارس ۱۹۷۲ درگذشت.