اصطلاح ''کارآفرین اجتماعی'' تنها در ۱۰ تا ۱۸ سال اخیر رواج یافته است اما مثال‌های کارآفرینی اجتماعی سابقه‌ای طولانی‌تر دارد. [[فلورانس نایتینگل]](مؤسس اولین مدرسهٔ پرستاری و توسعه دهندهٔ پرستاری امروزی) از مثال‌های این قبیل افراد هستند.
کارآفرین اجتماعی (Social Entrepreneur) فردی است که از اصول و روش‌های کسب و کارهای تجاری، برای ایجاد یک سازمان منسجم با هدف حل یک معضل اجتماعی به شکلی نوآورانه استفاده می‌کند. اگر چه چنین سازمانی، ممکن است سودده باشد، اما هیچگاه، هدف نهایی آن، ایجاد سود بیشتر نیست، بلکه بر حل یا بهبود یک معضل اجتماعی تکیه دارد. کارآفرینی اجتماعی معمولا در حوزه‌هایی مانند آموزش، سلامت و محیط زیست صورت می‌گیرد هر چند هیچ محدودیتی در این موضوع وجود ندارد. برای مثال محمد یونس که یکی از شناخته‌شده‌ترین کارآفرینان اجتماعی دنیاست و موفق به کسب جایزه صلح نوبل نیز شده است، کسب و کار اجتماعی خود را در حوزه ارائه وام های خرد کارآفرینانه به خانواده‌های بنگلادشی ایجاد کرد.<ref>مهدی فریمانی: چالش‌های پیشروی کارآفرینی اجتماعی در ایران، منتشر شده در آنالیکا:
