پرسبیترینیسم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
'''پرسبیترینیسم''' از مذاهب متداول [[مسیحیت]] و شاخه‌ای از [[کالوینیسم| سنت اصلاحی]] در [[پروتستانتیسم]] است که ریشه اش به [[جزایر بریتانیا]] برمی گردد.
ریشه نام کلیساهای پرسبیتری از گونهٔ پرسبیتری مدیریت کلیسا گرفته شده، گونه‌ای که در آن کلیسا توسط مجامعی اداره می‌شود که نماینده ریش سفیدان هستند. شمار زیادی از کلیساهای اصلاح شده به این صورت سازمان یافته‌اند، ولی واژه پرسبیتری به طور خاص تنها به کلیساهایی گفته می‌شود که ریشهٔ شان را به پرسبیتری‌های اسکاتلندی و انگلیسی و گروه‌های سیاسی متعددی که حین [[جنگ‌های داخلی انگلستان]] تشکیل شدند می‌رسانند.<ref>{{cite book |last=Benedict |first=Philip |author-link=Philip Benedict |title=Christ's Churches Purely Reformed: A Social History of Calvinism |location=New Haven |publisher=[[انتشارات دانشگاه ییل]] |year=2002 |isbn=978-0-300-10507-0 |page=xiv}}</ref> ایدئولوژی پرسبیتری نوعاً بر ملکوت خدا، مرجعیت متون مسیحی، و لزوم [[فیض در مسیحیت|فیض]] از طریق ایمان به مسیح تأکید می‌کند. بر اساس [[قانونی‌سازی‌های پیمان پیوند بریتانیا و اسکاتلند ۱۷۰۷]]
به تدریج این فرقه به [[خاورمیانه]] و دیگر نقاط جهان نیز رفت. در قرن چهارم میلادی و پس از ۳۰۰سال تعقیب و گریز از چنگ [[امپراتوری روم]]، [[کنستانتین یکم|امپراتور کنستانتین]] اجازه داد کلیسای آنها تأسیس شود. شرقی‌ها با زبان یونانی و غربی‌ها با زبان لاتین در این مکتب همیشه به مشاجره مشغول بودند و در نهایت اروپا تحت حمایت کلیسای [[کاتولیک]] روم و شرق تحت کلیسای [[ارتدوکس]] قرار گرفت. در روم این نظام دست‌نخورده ماند تا قرن ۱۵ و [[رنسانس]] که با صنعت چاپ، [[انجیل]] چاپ و منتشر شد و متفکران به اظهارنظر دربارهٔ آن پرداختند و بیشتر نقدها متوجه کلیسای کاتولیک روم بود.
| |||