برادران کارامازوف: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌نشده] | [نسخهٔ بررسی‌نشده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 17925741 توسط Pashaferari (بحث) منبع را ذکر کنید. |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹:
| isbn =
}}
'''''برادران کارامازوف''''' {{به روسی|Братья Карамазовы}} رمانی از [[داستایوفسکی]] نویسندهٔ شهیر [[روسیه|روسی]] است.
''برادران کارامازوف'' مشهورترین اثر داستایوسکی است که نخستین بار به صورت پاورقی در سال‌های ۸۰–۱۸۷۹ در نشریه
داستان کتاب ماجرای خانواده‌ای عجیب و شرح نحوهٔ ارتباطی است که بین فئودور کارامازوف، پیرمرد فاسدالاخلاق و متمول با سه پسرش به نام‌های میتیا، ایوان و آلیوشا و پسر نامشروعش به نام اسمردیاکوف وجود دارد. ''برادران کارامازوف'' رمانی فلسفی است که به طور عمیقی در حوزهٔ الهیات و [[وجود خدا]]، اختیار و اخلاقیات می‌پردازد. از زمان انتشار این رمان توسط بسیاری از اندیشمندان و دانشمندان همانند [[آلبرت اینشتین]]، [[زیگموند فروید]]، [[مارتین هایدگر]]، [[کورت ونگات]]، [[لودویگ ویتگنشتاین]] و [[پاپ بندیکت شانزدهم]] مورد تحسین قرار گرفته است و به عنوان یکی از بهترین اثرها در ادبیات شناخته شده است.
== ساختار ==
خط ۴۱:
در این داستان کسی که بیش از همه با پدر مخالف است میتیا است، اما آن که با خونسردی نقشهٔ نابودی پدر را می‌کشد، ایوان است و آن که در صدد اجرای آن بر می‌آید، اسمردیاکوف است. با این وصف اوضاع و احوال به زیان میتیا تمام می‌شود و او است که توقیف می‌شود.
==
این رمان به عنوان یکی از اثربخش‌ترین رمان‌ها شناخته شده است. زیگموند [[فروید]] آن را جذاب‌ترین رمان نوشته شده خواند. به علت دارا بودن موضوعات [[عقده ادیپ]]که در حوزهٔ تخصص فروید بود، این رمان مورد علاقهٔ وی قرار گرفت. در سال ۱۹۲۸ وی مقاله‌ای به نام داستایوفسکی و پدرسالاری چاپ کرد که شخصیت خود داستایوفسکی را مورد تحلیل قرار می‌داد. از نظر وی صرع داستایوفسکی طبیعی نبود بلکه یک نمایش و واکنش فیزیکی بود به گناه و تقصیری که او در مرگ پدر خود احساس می‌کرد. به نظر او، داستایوفسکی مرگ پدر خود را آرزو می‌کرد و به عنوان شاهد به این واقعیت اشاره می‌کرد که صرع وی زمانی شروع شد که او ۱۸ سال داشت و در سالی اتفاق افتاد که پدر او درگذشت. موضوع [[پدر سالاری]] و احساس گناه به خصوص در در زمینهٔ یک گناه اخلاقی که در رمان در شخصیت ایوان کارامازوف بارز می‌شود به عنوان شاهدی بر مدعای فروید در نظر گرفته می‌شود. اما نظریهٔ فروید از درجهٔ اعتبار ساقط شده است، به این علت که فرزندان داستایوفسکی بیماری صرع او را به ارث بردند و علت صرع او را بیشتر به ژنتیک منتسب دانستند.
دیگر نویسنده‌ای که به اثر بخش بودن رمان ''برادران کارامازوف'' در آثار خود اذعان داشته است، [[فرانتس کافکا]] ست. وی حتی خود و داستایوفسکی را خویشاوندان خونی خواند. موضوع پدر و پسر و روابط آنها، بن مایهٔ بسیاری از کارهای کافکاست که مسلماً رمان داستایوفسکی در نقش دادن آنها بی اثر نبوده است.
== در ایران ==
این رمان در ایران با ترجمهٔ [[صالح حسینی]] در سال ۱۳۶۷ توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.
خط ۵۰:
== منابع ==
{{پانویس}}
* ''برادران کارامازوف'' - [[فئودور داستایوفسکی]]
* ویکی‌پدیای انگلیسی
| |||