زبان فارسی نو: تفاوت میان نسخه‌ها

# بیشتر عبارت‌های پارسی‌ای که در کتب عربی از قول شاهنشاهان ساسانی و رجال آن دوره به شکل دقیق نقل شده‌است به زبان دری است، نه به [[زبان پهلوی]]. از آن جمله عبارتی است که [[جاحظ]] در کتاب [[المحاسن و الاضداد]] می‌گوید: «{{به عربی|و وَقَّعَ عبدالله بنِ طاهر: مَنْ سَعَى رَعَى وَ مَنْ لَزمَ المنامَ رای الأحْلامَ، هذا المَغنی سِرقةٌ مِنْ توقیعاتِ [[انوشیروان|انَوشَرْوان]] فانه یقول: هرک رَوَذ چَرَذ، و هرک خُسپَذْ خواب بینَذْ}}». جاحظ در کتاب [[التاج|التّاج]] نیز عباراتی از شاهنشاهان ساسانی ذکر می‌کند مانند «خرّم خفتار» و غیره که همه به زبان دری است.

# [[محمد بن جریر طبری]] در [[تاریخ طبری]] عبارتی از قول [[اسماعیل ابن عامر]] یکی از سرداران سپاه خراسان که [[مروان ابن محمد]] آخرین خلیفهٔ [[امویان|اموی]] را دنبال کرد و در [[مصر]] به او رسید، که مروان در آن جنگ کشته شد، می‌گوید که: «اسمعیل به خراسانیان گفت: «دهیذ یا جُوانکان!»» و جای دیگری نیز از قول همین شخص می‌گوید: «یا اهل خراسان مردمان خانه بیابان هستید برخیزید؟» که هردوی این عبارت‌ها به دری است.

و رجال ساسانی نیز متداول بوده‌است. ریشهٔ «دری» را نیز احتمالاً باید «دَر» دانست که در زبان دوران ساسانی به‌معنی پایتخت و دربار است.