دنزل واشینگتن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱:
{{جعبه بازیگر
| نام =
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام اصلی =
| زمینه فعالیت =
| ملیت =
| تاریخ تولد = {{تولد و سن|۱۹۵۴|۱۲|۲۸}}
| محل تولد =
| تاریخ مرگ =
| محل مرگ =
| محل زندگی =
خط ۱۴:
| مدفن =
| پیشه =
| سالهای فعالیت =
| همسر = [[پائوتا واشینگتن|پائولِتا پیِرسون (واشینگتن)]] (۱۹۸۳ - اکنون)
| شریک زندگی =
| فرزندان =
| والدین =
| وبگاه =
| imdb_id = ۰۰۰۰۲۴۳}}
خط ۳۳:
او متولد [[جورجیا]]، یکی از [[ایالات آمریکا]] بود، ولی در [[هارلم]] (محلهای مخصوص سکونت سیاهپوستان در بخش [[منهتن]] [[شهر نیویورک]]) بزرگ شدهبود. پدرش، [[رورند دنزل واشینگتن اول]]، کشیش و برگزارکنندهٔ اعیاد مذهبی بود. او همچنین برای سازمان آب و یک فروشگاه محلی به نام اس. کلین کار میکرد.
دنزل در دبستان پنینگتن گرایمز در ماونت ورنن، بخش آموزش [[زبان لاتین|لاتین]] و [[زبان یونانی|یونانی]] حضور یافت و در سال ۱۹۶۸، یعنی در ۱۴سالگی او به یک مدرسهٔ مقدماتی و خصوصی ارتش در منطقهٔ [[نیو ویندسر]] در [[ایالت نیویورک]] فرستاده شد که در ادامه از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۱ به دبیرستان مِینلند در دایتن بیچ [[فلوریدا]] رفت. او علاقه داشت به [[دانشگاه تکنولوژی تگزاس]] برود: {{گفتاورد|"من در باشگاه پسران در ماونت ورنن بزرگ شدم. ما مهاجمان انقلابی بودیم؛ بنابراین، زمانیکه در دبیرستان بودم، دوست داشتم به [[دانشگاه تگزاس]] در لابوک بروم فقط به این دلیل که آنها معروف به مهاجمان انقلابی بودند و لباسهای آنها مثل ما بود".}} با این وجود، او مدرک لیسانسش را در رشتهٔ [[دراما]] و [[خبرنگاری]] از [[دانشگاه فوردهام]] در سال ۱۹۷۷ گرفت. با آغاز تحصیلاتش در این دانشگاه زیرنظر مربیای به نام پی جی کار عضو تیم باشگاه [[بسکتبال]] دانشگاهیِ خود شد. بعد از افتوخیز کردن در رشتههای مختلف تحصیلی، کمکم به مدت یک ترم کلاسهایش را رها کرد و بهعنوان مشاور در یک کمپ تابستانه به نام کمپ سالونه YMCA، که شبها برگزار میشد، کارش را آغاز کرد. بعد از اجرای چندین شو در این کمپ، یکی از همکارانش به او پیشنهاد کرد که استعدادش را در حرفهٔ بازیگری در بوتهٔ آزمایش
== سالهای اولیهٔ حرفهای ==
خط ۳۹:
مهمترین کار او در این دوره وقتی بود که در یک مجموعهٔ تلویزیونی به نام ''خیابان جای دیگر''، که از سال ۱۹۸۲ تا ۵۵ قسمت به طول انجامید، دیده شد. او جزو نادر بازیگرانی بود که در مدت ۶ سال، در بیشتر قسمتهای مجموعه حضور داشت. در سال ۱۹۸۷، بعد از اجرای چندین فیلم و مجموعهٔ تلویزیونی، درخششی دوچندان در فیلم ''آزادی را فریاد کن'' به کارگردانی [[ریچارد آتن بارو]] داشت. او در نقش [[استیو بیکو]] بهعنوان یک مرد سیاستمدار اهل [[آفریقای جنوبی]] ظاهر شد که مخالف سیاست نفاق و جدایی بین سیاهپوستان و سفیدپوستان [[جنوب آفریقا]] بود؛ نقشی که با آن توانست نامزدی بهترین بازیگر مکمل در [[جایزهٔ اسکار|جوایز اسکار]] را کسب کند.{{سخ}}
او در سال ۱۹۸۹ [[جایزه اسکار|جایزهٔ اسکار]] بهترین بازیگر را برای فیلم ''[[افتخار (فیلم ۱۹۸۹)|افتخار]]'' در نقش بردهای خوددار و جسور
== دههٔ ۱۹۹۰ ==
خط ۴۸:
فیلم ''مالکوم ایکس'' مسیر زندگی واشینگتن را دگرگون ساخت، بهطوریکه تقریباً یکشبه او را به یکی از والاترین بازیگران هالیوودی تبدیل کرد. او نقشهایی را که شبیه به نقش قبلیاش بودند، مثل پیشنهاد بازی در نقش [[مارتین لوتر کینگ]] را رد کرد، زیرا مایل نبود به بازیگری از گونهای خاص تبدیل شود. سال بعد، یعنی در سال ۱۹۹۳، با پذیرفتن خطری دیگر در این حرفه نقش جو میلر را در فیلم ''[[فیلادلفیا (فیلم)|فیلادلفیا]]'' در کنار [[تام هنکس]] برعهده گرفت. در اوایل و اواسط دههٔ ۱۹۹۰، واشینگتن به یک مرد برجسته و نامدار هالیوودی تبدیل شد. موفقیتهایی در چندین فیلم با نامهای ''پروندهٔ پلیکان'' و ''جزرومد سرخ'' کسب کرد. همچنین، در یک [[فیلم کمدی]] با عنوان ''هیاهوی بسیار برای هیچ'' و در یک داستان نمایشیِ رمانتیک با عنوان ''همسر کشیش'' ایفای نقش کرد.
سال ۱۹۹۵، وقتی که سرِ صحنهٔ فیلم ''Virtuosity'' مشغول فیلمبرداری بودند، واشینگتن از بازی در یک لحظهٔ رمانتیک با همبازی سفیدپوستش، [[کلی لینچ|کِلی لینچ]]، خودداری کرد. لینچ در طول یک مصاحبه اظهار داشت:
واشینگتن در فیلم ''هاریکان''، محصول ۱۹۹۹ درخششی خیرهکننده داشت. فیلم دربارهٔ مشتزنی به نام رابین کارتر، ملقب به «هاریکان» است که موضوع سه قتل بعد از ۲۰ سال ماندن پشت میلههای زندان برملا میشود. نقدهایی متفاوت بر این باور بودند که مباحث و مشاجرههای گوناگون برروی صحَت فیلم ممکن است نامزدیِ جایزهٔ اسکار را برای واشینگتن به ارمغان بیاورد. او [[جایزه گلدن گلوب]] سال ۲۰۰۰ و [[خرس نقرهای برای بهترین بازیگر مرد|جایزه خرس نقرهای]] [[برلین]] را در [[جشنواره بینالمللی فیلم برلین]] بهخاطر نقشش در این فیلم ازآنِ خود کرد.
خط ۷۱:
== زندگی شخصی ==
او در سال ۱۹۸۳ با هنرپیشهٔ زن، پالتا پیرسون (اکنون [[پائولتا واشینگتن|پائولِتا پیِرسون (واشینگتن)]]) ازدواج کرد. او پالتا را در اولین تلهفیلمی که در آن نقش داشت، به نام ''ویلما''، ملاقات کرد. این زوج هماکنون دارای ۴ فرزند هستند: جان دیوید (زادهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۸۴)، که بعد از بازیهای فوتبال دانشگاهی در مورهاوس قراردادش را با باشگاه [[سنت لوئیز]] در مهٔ ۲۰۰۶ امضا کرد. دومین فرزندشان کیشا (زادهٔ نوامبر ۱۹۸۷)، که هماکنون مشغول تحصیل در [[دانشگاه ییل]]
واشینگتن و خانوادهاش از سربازان در مرکز پزشکی ارتش در سانآنتونیوی تگزاس دیدن کردند که بعدها هتلهای کوچکی که دارای اتاقهای متعددی بود، به خانوادههای سربازانی که در بیمارستان بستری بودند اهدا کردند. در اکتبر ۲۰۰۶، کتاب پرفروش و پرتیراژی به نام ''دستی تا هدایت کند مرا'' را منتشر کرد که ترکیبی از بازیگران، سیاستمداران، ورزشکاران و عوام بود که از معلمان دوران بچگیشان یاد میکردند. درحقیقت، این کتاب به یاد سالگرد باشگاه صدسالهٔ دختران و پسران آمریکا به چاپ رسید، زیرا واشینگتن هم در این باشگاه در دوران بچگیاش شرکت کردهبود.
خط ۸۰:
== فیلمشناسی ==
{{چندستونه|ستونها=
* ۱۹۸۱: کاغذ کاربُن
* ۱۹۸۴: مجوز قتل، درسهای سخت، [[داستان یک سرباز]]
خط ۱۰۵:
* ۲۰۰۵: [[کاندیدای منچوری (فیلم ۲۰۰۴)|کاندیدای مَنچوری]]
* ۲۰۰۶: [[مرد نفوذی]]
* ۲۰۰۶: فرا زمان(
* ۲۰۰۷: [[گانگستر آمریکایی (فیلم)|گانگستر آمریکایی]]
* ۲۰۰۷: سخنوران بزرگ
خط ۱۴۴:
{{ترتیبپیشفرض:واشینگتن، دنزل}}
[[رده:افراد زنده]]
[[رده:اهالی مانت ورنون، نیویورک]]
|