باستان‌سنجی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Shahin 2036 (بحث | مشارکت‌ها)
اضافه کردن بخش مربوط به تاریخچه باستان سنجی در ایران
با فرض حسن نیت ویرایش Shahin 2036 (بحث) خنثی‌سازی شد: پوزش- منبع ندارد. ([[وپ:توینک...
خط ۱:
{{بدون منبع}}
'''باستان‌سنجی''' یا '''آرکئومتری''' شاخه‌ای نسبتاً جدید از [[باستان‌شناسی]] است که در آن یافته‌های باستانی توسط انواع مختلفی از روشها و فنون علمی و آزمایشگاهی مورد بررسی و تحقیق قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر به کارگیری شاخه‌های مختلف [[علوم طبیعی]] و مهندسی به منظور درک و حل بهتر مسائل باستان شناسی، باستان‌سنجی نامیده می‌شود.
 
 '''باستان­سنجی در ایران'''
 
باستان­سنجی عبارت است از مجموعه فعالیت­های میان رشته­ای که برای پژوهش، شناخت و نگاهداری آثار و اشیا فرهنگی، با بهره­گیری از علوم مختلف تجربی، ریاضی و انسانی  و بکارگیری روش­های میان رشته‌ای صورت می پذیرد. پژوهش در ساختار شیمیایی و فیزیکی مواد و مصالح سازنده این آثار و اشیاء، سالیابی و تاریخ گذاری آنها و انجام تحلیل­های دقیق و جامع براساس روش­های علوم فیزیک، شیمی، زمین­شناسی، کانی شناسی، جغرافیا و ریاضیات، از جمله فعالیت­های پژوهشی این رویکرد است. باستان­سنجی در تعامل با دانش باستان­شناسی و دیگر شعب علوم باستان­شناختی مثل زمین- باستان­شناسی، باستان­شناسی تحلیلی، زیست- باستان­شناسی و غیره و نیز شعب رشته حفاظت از آثار تاریخی، شناخت و درک محققان را از فرآیندهایی شکل­گیری یک اثر باستانی تا لحظه­ای که به دست محققان برسد افزایش داده و در نتیجه دقت تحلیل و تفسیر پژوهندگان این عرصه را افزایش داده، نتایج و تفسیرهای مربوط به فرآیندهای فرهنگی و اجتماعی مؤثر بر دگرگونی­های هنری و فنی را در طول زمان، تحت الشعاع خویش می­سازد.
 
با گذشت بیش از هفت دهه از تاسیس رشته باستان شناسی (دانشگاه تهران- 1316) حوزه مطالعات میراث فرهنگی ایران به دلیل فقدان رشته باستان سنجی و دیگر رشته­های مرتبط با علوم باستان شناختی همچنان فاقد استقلال واقعی بوده و کماکان به پژوهش­­های بیگانگان و به­ویژه ممالک اروپایی و آمریکا وابسته است. اهمیت و ضرورت استقلال کشور در حوزه باستان سنجی زمانی آشکار و بارز و برجسته می شود که بدانیم هر تحلیل فرهنگی و اجتماعی از گذشته مبتنی بر اطلاعات باستان شناختی و تاریخی، در ابتدا نیازمند ارایه تحلیل های علمی از آثار و مواد باستانی و تاریخی است؛ و در نتیجه، در فقدان این تحلیل های علمی- آزمایشگاهی و یا در صورت ناصواب بودن نتایج آنها، در عمل تمامی تحلیل­های فرهنگی و اجتماعی راه به خطا خواهند برد!
 
از این رو راه اندازي رشته­هاي جديد از جمله در عرصه تاريخ هنر و باستان­شناسي كه بتوانند زمينه­هاي علمي را در كنار گرايش­هاي علوم انساني تقويت نمايند از مهمترين دغدغه­­هاي امروز در درك و تفسير علوم مربوط به باستان­شناسي است از اين رو باستان­سنجی با احراز صلاحیت و توانایی علمی برای تشخیص آثار اصیل باستانی و هنری از نمونه­های جعلی و تقلبی، به علاوه مطالعات علمي بين رشته­اي در شناخت تكنيك­ها و فر آيند­هاي ساخت آثار فرهنگي و تاريخي به علاوه بررسي­هاي منشايابي و آسيب شناختي، عملاً در انجام اقدامات موزه داری، مطالعه و شناخت ميراث فرهنگي به طرق علمي و همچنين مدیریت میراث فرهنگی و قضاوت­های قضایی تاثیرگذار است.
 
'''آشنایی با نخستین گروه باستانسنجی در ایران'''
 
با توجه به موارد ذکر شده و اهمیت این رشته و کمبود آن در ساختار علمی کشور ''گروه مرمت آثار تاریخی'' ''دانشگاه هنر اسلامی تبریز'' در سال ­تحصیلی 90-1389 در یک روند مطالعاتی یکساله در قالب تیمی 8 نفره از متخصصین مرتبط اقدام به آماده­سازی و تدوین سرفصل دروس کارشناسی ارشد باستان­سنجی براساس تجربه­های بین المللی و نیازهای بومی با هدف تربيت متخصصين متعهد و آشنا به شيوه­هاي پيشرفته مطالعات باستانسنجی و پاسخ گویی به نیازهای کشور اقدام به راه اندازی دوره کارشناسي ارشد باستانسنجی نمود و موفق به طی مراحل قانونی از طرف وزارت علوم تحقیقات و فناروی برای کسب مجوز پذیرش دانشجو در مهرماه سال 1391 برای نخستین بار در ایران گردید.
 
گروه آموزشی- پژوهشی باستانسنجی از دانشکده هنرهای کاربردی دانشگاه هنر اسلامی تبریز این گروه آموزشی دارای امکاناتی از قبیل:
 
كتابخانه تخصصي مرمت و باستان سنجی زیر مجموعه کتابخانه مرکزی دانشگاه.
 
آزمایشگاه شيمي عمومی.
 
آزمایشگاه شیمی تجزیه.
 
آزمايشگاه و کارگاه مرمت فلز و متالوگرافي.
 
است، همچنین در ارتباط با گروه­ها و دانشکده­های دیگر دانشگاه هنر اسلامی تبریز و دیگر دانشگاه های بزرگ منطقه شمال غرب کشور از امکانات موجود علمی و آزمایشگاهی منطقه استفاده می­نماید.
 
==منابع==